تأثیر محلول پاشی آسکوربیک اسید روی عملکرد دانه و صفات مورفوفیزیولوژیکی گیاه ذرت در تنش کم آبی

Abstract

این آزمایش به‌صورت اسپلیت پلات در قالب طرح پایه‌ی بلوک کامل تصادفی با سه تکرار در ایستگاه تحقیقاتی دانشکده‌ی کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه محقق اردبیل روی رقم Chase ذرت شیرین انجام گرفت. عامل اصلی چهار سطح تنش کم آبی شامل 70، 100، 130 و 160 میلی‌متر تبخیر از سطح تشتک کلاس A و عامل فرعی چهار سطح محلول پاشی آسکوربیک اسید شامل شاهد،150،200 و 250 پی پی ام (ppm) بودند. یافته‌ها: محلول پاشی آسکوربیک اسید اثر معنی‌دار روی عملکرد دانه و صفات مورفوفیزیولوژیکی داشت. تنش کم آبی باعث کاهش عملکرد دانه، خصوصیات بذر، ارتفاع بوته، بیوماسف رنگدانه کلروفیل و سطح برگ گیاه ذرت شد. نتایج نشان داد که بیشترین عملکرد دانه مربوط به آبیاری70 میلی‌متر تبخیر از سطح تشتک تبخیر کلاس A با محلول پاشی 150 و 250 ppm آسکوربیک اسید بود. بیشترین میزان رنگدانه کلروفیل مربوط به محلول پاشی 150 ppm آسکوربیک اسید در شرایط آبیاری 100 میلی‌متر تبخیر از سطح تشتک تبخیر کلاس A بود. همچنین بیشترین سطح برگ گیاه ذرت مربوط به محلول پاشی 250 ppm در شرایط آبیاری 100 میلی‌متر تبخیر از سطح تشتک تبخیر کلاس A بود. تجزیه همبستگی صفات مورد بررسی نشان داد که بیشترین همبستگی مثبت معنی‌دار بین عملکرد دانه با قطر بلال، عمق دانه، طول و عرض دانه، ارتفاع بوته، سطح برگ و وزن خشک بیوماس بود.نتیجه‌گیری: به‌طور کلی نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که استفاده از محلول پاشی آسکوربیک اسید موجب کاهش اثرات منفی تنش کم آبی و همچنین بهبود عملکرد دانه‌ی گیاه ذرت شد.

Keywords

• آسکوربیک اسید
• بیوماس
• تنش کم آبی
• رنگدانه کلروفیل
• عملکرد دانه