Ekonomiczna efektywność kształcenia w wymiarze indywidualnym i społecznym

Abstract

Przewodnim wątkiem artykułu jest charakterystyka podstaw analizy kosztów-korzyści (cost-benefit analysis) w dziedzinie kształcenia (na przykładzie studiów wyższych) oraz prezentacja dorobku teoretycznego ekonomiki kształcenia i teorii kapitału ludzkiego, dotyczącego pomiaru ekonomicznej opłacalności nakładów na kształcenie. Ustalenia teorii kapitału ludzkiego przyniosły nie tylko gruntowne przewartościowanie w teoretycznych rozważaniach nad znaczeniem wykształcenia jako dobra konsumpcyjnego bądź inwestycyjnego (sprzedawalnego), lecz także praktyczne implikacje dla indywidualnych wyborów edukacyjnych i zawodowych (a więc popytu edukacyjnego kandydatów na studia) oraz dla polityki edukacyjnej państwa. Ilustracją tej ostatniej sfery zastosowań technik analitycznych prezentowanej metody jest przegląd materiału empirycznego dokumentujący poziom stopy przychodów lub/i zarobków absolwentów studiów ekonomicznych oraz menedżerskich na tle absolwentów szkół wyższych (w przekroju wybranych kierunków kształcenia/zawodów) oraz pracowników o niższym poziomie wykształcenia.