بازی های زبانی در رمان «کافه پیانو» فرهاد جعفری

Abstract

بازی‌های زبانی در زمرۀ ترکیبات و مفاهیمی قرار می‌گیرد که مشترکات زیادی با علومی همچون زبان‌شناسی، ادبیات، دستور زبان، روان‌شناسی، فلسفه وجامعه‌ شناسی دارد. نخستین کسی که به صورت جدی به بازی‌های زبانی و کارکردهای آن پرداخت، ویتگنشتاین بود. وی در دیدگاه خود بر جنبه‌های فلسفی وزبان ‌شناسی تأکید کرد و به بیش از هرچیز بر کارکرد زبان در زندگی مردم توجه کرده است. ویتگنشتاین کاربردهای زبانی توسط مردم را کارکرد معیار و تلقی درست از زبان قلمداد کرده است. بازی‌های زبانی در ادبیات به نوع به کارگیری واژگان، عبارات و جملات در کاربردهای زبانی اشخاص اختصاص می‌یابد. از جملۀ این موارد می‌توان به تکرار، ساخت‌های زبانی، کارکردهای دستوری، کاربرد نام‌آواها، کاربردهای محاوره‌ای و استفاده از زبان شکسته، تصویرگری‌های زبانی، تقدیم و تأخر صفت وموصوف، انواع جمع بستن، ساخت واژگان اشتقاقی وکاربرد جملات کوتاه وبلند اشاره کرد. نگارنده در این پژوهش بازی‌های زبانی را در رمان کافه پیانو از منظر ادبیات ومؤلفه‌های مطرح شده بررسی خواهد کرد.

Keywords

• ادبیات فارسی
• بازی‌های زبانی
• ادبیات داستانی
• رمان
• کافه‌پیانو