آب و توسعه پایدار (Feb 2016)
روش های کنترل تولید و انتشار سولفید هیدروژن در شبکه های جمع آوری فاضلاب
Abstract
تولید سولفید یکی از مهمترین مشکلات بهره برداری شبکه های فاضلاب میباشد که از اوایل سال 1900 میلادی به عنوان مهمترین عامل ایجاد خوردگی در شبکه های فاضلاب بتنی شناخته شد. انتشار سولفید هیدروژن در مجاری فاضلاب منجر به مشکلات متعددی از جمله خوردگی بیولوژیکی بتن، آزاد شدن بوهای نامطبوع به اتمسفر شهری و سمیت گاز سولفید برای کارگران اشاره کرد. عوامل متعددی نظیر بالابودن غلظت سولفات، مواد آلی، دما، زمان ماند فاضلاب، pH، ظرفیت اکسیداسیون احیا، سرعت جریان، مساحت سطح میتوانند در میزان انتشار سولفید موثر باشند. در سال های اخیر مطالعات گستردهای در زمینه کنترل تولید سولفید در شبکه های فاضلاب به دلیل اثرات مخرب این ماده شیمیایی صورت گرفته است که از مهمترین آنها می توان به تزریق هوا، نیترات، H2O2 و نمک آهن اشاره کرد. هدف از پژوهش های انجام شده یافتن راه حل بهینه جهت کنترل انتشار سولفید هیدروژن با توجه به شرایط عملیاتی و بهره روری اقتصادی بوده است. این مقاله مروری بر مطالعات صورت گرفته جهت کنترل تولید سولفید در شبکه های جمع آوری فاضلاب بوده و مزایا و معایب روش های استفاده شده در این مطالعات را بررسی می کند. براساس بررسی های انجام شده استفاده از فرمالدهید، MgO2/CaO2،اMFCها، نیترات و میکروبخوارها برای کنترل سولفید موثر میباشد. نتایج حاصل از این پژوهش ضمن نشاندادن موثر و مقرون به صرفه بودن استفاده از این ترکیبات شیمیایی و بیولوژیکی برای برطرف نمودن و کنترل چالش های حاصل از تولید سولفید هیدروژن در شبکه های فاضلاب، نشان می دهد که این روش ها نخست موجب حفاظت از شبکه های فاضلاب در برابر خوردگی و سپس رسیدن به محیط زیستی سالم و عاری از بو و سمیت می شود.
Keywords
