PSİKİYATRİ SERVİSİNDE YATAN DUYGULANIM BOZUKLUĞU OLAN HASTALARIN YAKINLARININ SOSYAL DESTEK VE STRESLE BAŞ ETME DÜZEYLERİNİN BELİRLENMESİ

Abstract

Amaç: Duygulanım bozukluğu olan hastaların yakınlarının sosyal destek ve stresle baş etme düzeylerinin belirlenmesi amacıyla yapılmıştır.Gereç ve Yöntem: Bir üniversite hastanesi psikiyatri servisinde yatan 105 duygulanım bozukluğu tanısı olan hastanın yakınları araştırmanın örneklemini oluşturmuştur. Araştırmada “Çok Boyutlu Algılanan Sosyal Destek Ölçeği” ve “Stresle Başa Çıkma Tarzları Ölçeği” kullanılmıştır. Veriler yüzdelik dağılım, aritmetik ortalama, Mann Whitney-U testi, Kruskal-Wallis ve Lojistik Regresyon analizi testleri kullanılarak değerlendirilmiştir Bulgular: Hasta yakınlarının %69.9’unun aile, %65.5’inin arkadaş ve %72.4’ünün özel kişi desteği aldığı saptanmıştır. Hasta yakınlarının aile desteği gelir düzeyi ve medeni durumdan, arkadaş desteği gelir düzeyinden, özel kişi desteği başka hastalığı olup olmamasından ve toplam sosyal destek puanı ise cinsiyet ve öğrenim düzeyinden etkilenmiştir. Hasta yakınlarının stresle baş etme puanları aile yapısı, gelir düzeyi, hastalık süresi ve hastanın tanısından etkilenmiştir. Sonuç: Duygulanım bozukluğu olan hasta yakınlarının sosyal destek düzeylerini ve stresle baş etme becerilerini artırmaya yönelik planlamalar yapılmalı, taburculuk sonrası ev ziyaretleri ile hasta yakınlarına eğitim ve danışmanlık sağlanmalıdır.