اثربخشی آموزش مهارت‌های ارتباطی بر تاب آوری و خودکار‌آمدی تمرینی ورزشکاران نوجوان

Abstract

هدف این پژوهش تعیین اثربخشی آموزش مهارت‌های ارتباطی بر تاب‌آوری و خودکارآمدی تمرینی در ورزشکاران نوجوان بود. به این منظور، 30 ورزشکار نوجوان (شهر گرگان) به‌طور تصادفی ساده در دو گروه آزمایشی و کنترل (هر گروه 15 نفر) جای گرفتند. دوره آزمایشی متشکل از 12 جلسۀ 90 دقیقه‌ای آموزش مهارت‌های ارتباطی بود که به مدت چهار هفته به طول انجامید. اندازه‌گیری‌ها در پیش‌آزمون و پس‌آزمون با استفاده از مقیاس تاب­آوری کونور و داویتسون (2003) و مقیاس خودکارآمدی باندورا (1997) انجام شد و داده‌های حاصله با استفاده از تحلیل کوواریانس در سطح اطمینان 95 درصد تحلیل شدند. نتایج پژوهش نشان داد که پس از کنترل سطوح پیش‌آزمون، نمره‌های تاب‌آوری و خودکارآمدی تمرینی در گروه آزمایشی به طور معناداری بالاتر از گروه کنترل قرار دارد. براساس یافته‌های این پژوهش می‌توان نتیجه‌گیری کرد که آموزش مهارت‌های ارتباطی، روش موثری برای افزایش تاب‌آوری و خودکارآمدی تمرینی در ورزشکاران نوجوان می‌باشد.

Keywords

• مهارت ارتباطی
• تاب‌آوری
• خودکارآمدی تمرینی
• ورزشکاران نوجوان