تاثیر آموزش حسی- حرکتی بر بهبود فعالیت های پایه و کارساز روزمره ی زندگی در افراد مبتلا به سکته مغزی مزمن

Abstract

مقدمه و اهداف نقائص حسی یکی از عوارض شایع سکته مغزی است. عملکرد مناسب حس و حرکت نقش مهمی در فعالیت های روزمره زندگی دارد. هدف از این مطالعه بررسی میزان اثر گذاری آموزش حسی- حرکتی بر فعالیت های پایه و پیشرفته روزمره ی زندگی در افراد مبتلا به سکته مغزی می باشد. مواد و روش ها در این مطالعه به صورت شبه تجربی از نوع قبل و بعد و بدون گروه کنترل ، 12 بیمار سکته مغزی ( 6 نفر همی پارزی راست، 6 نفر همی پارزی چپ) با میانگین مدت زمان گذشته از بیماری (16/13) 50/41ماه به صورت غیر احتمالی ساده انتخاب شدند. بیماران به مدت 2هفته متوالی و 5 روز در هفته و 90 دقیقه در هر جلسه تحت آموزش حسی _ حرکتی قرار گرفتند. قبل و بعد از پایان مداخلات، آزمون های شاخص بارتل، فعالیت های پیشرفته ی روزمره ی زندگی نسخه لاتون، Functional IndePendence Measure(FIM) گرفته شد. یافته ها طبق جداول آماری افزایش میانگین نمرات آزمون در شاخص بارتل قبل و بعد از آزمون با (007/0=P)، افزایش میانگین نمرات آزمون در شاخص لاتون قبل و بعد از آزمون با سطح معناداری (003/0= P)، افزایش میانگین نمرات آزمون در شاخص Functional IndePendence Measure قبل و بعد از آزمون با سطح معناداری (002/0 =P)، به دست آمده است. نتایج تفاوت معنی داری را در آزمون های شاخص بارتل ، لاتون و آزمون FIM قبل و بعد از درمان با میزان005/0

Keywords

• آموزش حسی _ حرکتی
• فعالیت های پایه روزمره ی زندگی
• فعالیت های پیشرفته روزمره ی زندگی
• سکته مغزی مزمن