ارزیابی آزمایشگاهی اثر جاذب آلی برمیزان کاهش مایکوتوکسین زیرالنون

Abstract

زیرالنون یکی از مهمترین و فراوانترین سموم قارچی است که باعث آلودگی مواد غذایی و خوراک دام و طیور شده و آسیب‌‌های جدی به انسان و دام وارد می‌کند. پژوهش حاضر به بررسی اثر جاذب آلی حاوی چهار سویه لاکتوباسیلوس Lactobacillus) ) بومی ایران و دیواره سلولی مخمر ساکارومایسس سرویزیه (Saccharomyces cerevisiae) بر کاهش مایکوتوکسین زیرالنون پرداخته است. با استفاده از روش کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا (high-performance liquidchromatography یا HPLC) اثر عوامل مختلف و هم‌افزایی سویه‌ها مورد سنجش قرار گرفت. بر اساس نتایج، جاذب آلی بررسی شده می‌تواند مایکوتوکسین زیرالنون را جذب کرده و مقدار آن را در نمونه کاهش دهد. همچنین جاذب حرارت دیده و فعال در محیط کشت بهترین جذب را داشتند. بررسی ارزیابی هم‌افزایی سویه‌ها نیز کاهش بیشتر سم نسبت به هریک از سویه‌ها به تنهایی را نشان داد. بنابر این، جاذب آلی مورد مطالعه جهت کنترل و کاهش آلودگی مایکوتوکسین زیرالنون پیشنهاد می‌شود.

Keywords

• پروبیوتیک
• جذب
• دیواره سلولی مخمر
• سموم
• لاکتوباسیلوس