ارزیابی اثرات بهداشتی ناشی از کاهش غلظت ذرات معلق PM2.5 در شهر تهران بر اساس کمپین تنفس حیات با استفاده از مدل WHO AIRQ+ (1405-1396)

Abstract

زمینه و اهداف: آلودگی هوا، مخلوطی از ترکیبات پیچیده و سمی می‌باشد که ذرات معلق (Particulate Matter) یکی از اجزاء این مخلوط است که مواجهه با آن طیف وسیعی از اثرات بهداشتی را به دنبال دارد. هدف مطالعه حاضر ارزیابی اثرات بهداشتی و اقتصادی کاهش غلظت ذرات معلق PM2.5 شهر تهران در طول ده سال (1405-1396) به سطح توصیه شده سازمان جهانی بهداشت (WHO) و دستیابی به هدف کمپین تنفس (Breath Life) است. مواد و روش‌ها: پس از جمع‌آوری اطلاعات جمعیت و غلظت ذرات PM2.5در سال 1396 از مراکز مربوطه و انجام محاسبات جهت کاهش غلظت تا ده میکروگرم بر مترمکعب در طول ده سال، تعداد موارد مرگ و جزء منتسب با استفاده از مدل AIRQ+ برآورد گردید. رعایت ملاحظات اخلاقی در تمام مراحل اجرای مطالعه درنظر گرفته شد. یافته‌ها: با کاهش 8/30 درصدی غلظت ذرات PM2.5 طی 10 سال، مرگ با همه علل 22/25 درصد، مرگ ناشی از بیماری انسدادی مزمن ریه 97/9 درصد، مرگ ناشی از سرطان ریه 29/49 درصد، مرگ ناشی از عفونت حاد دستگاه تحتانی تنفسی 36/34 درصد، مرگ ناشی از بیماری ایسکمیک قلبی 26/22 درصد و مرگ ناشی از سکته مغزی 09/25 درصد کاهش یافت. نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج به دست آمده, کاهش غلظت ذرات معلق PM2.5 با دستیابی به هدف کمپین جهانی تنفس حیات(10 ) و به‌کار‌گیری استراتژی‌های کاهش غلظت آلاینده‌ها، منجر به کاهش قابل توجه مرگ‌ومیرهای زودرس ناشی ذرات معلق در تهران خواهد شد.

Keywords

• اثرات بهداشتی؛ بار اقتصادی؛ برنامه جهانی تنفس حیات؛ مدل AIR Q ؛ تهران