بررسی رفتار استنادی اعضای هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی شهرستان یزد

Abstract

زمینه و هدف: بدیهی است که نویسندگان می‌بایست به منابعی مرتبط با موضوع پژوهش خود که اطلاعات مناسبی را در اختیار آنان قرارمی‌دهد، استناد نمایند. هدف از این پژوهش، بررسی رفتار استنادی اعضای هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی شهرستان یزد در مقالات به چاپ رسیده در مجلات فارسی این دانشگاه بود. مواد و روش‌ها: در پژوهش توصیفی حاضر، به تحلیل استنادی و بررسی وضعیت خوداستنادی 410 مقاله‌ی چاپ شده با نام حداقل یکی از اعضای هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی شهرستان یزد پرداخته‌شد که در سایت چهار نشریه فارسی این دانشگاه نمایه شده‌اند. دراین پژوهش، داده‌های مندرج در صفحه‌‌ی اول و صفحات منابع مقالات با استفاده از چک ‌لیست، که روایی آن به تأیید رسیده بود، جمع‌آوری و به کمک نرم‌افزار EXCEL تجزیه و تحلیل شد. یافته‌ها: اکثر نویسندگان را مردان (76/80 درصد) تشکیل می‌دادند. در 410 مقاله‌ای که در این پژوهش مورد بررسی قرار گرفتند؛ 8781 بار استناد شده بود. 1/82 درصد این تعداد، مربوط به مقالات به چاپ رسیده در نشریات علمی، 5/9 درصد مربوط به کتاب‌ها و 4/8 درصد مربوط به سایر مدارک بود. تنها 68/15 درصد این مقالات به زبان فارسی بودند. نویسندگان 65 مقاله، 107 بار خوداستنادی داشتند. خوداستنادی نشریه، 8/16 درصد و خوداستنادی فردی، 12/83 درصد خوداستنادی‌ها را تشکیل می‌دادند. نرخ خوداستنادی، تنها 2/1 درصد بود. نتیجه‌گیری: استناد به مقالات لاتین در رفتار استنادی اعضای هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهرستان یزد مشهود بود. هرچند که خوداستنادی، رفتاری است که به‌ندرت دیده‌شد‌.

Keywords

• رفتار استنادی
• تحلیل استنادی
• خوداستنادی
• اعضای هیأت علمی