Jilvah-i hunar (Apr 2023)

خوانش بیش‌متنی عناصر نوشتاری در قالیچه­­محرابی موزه دفینه

  • ساحل عرفان منش,
  • علی پیری

DOI
https://doi.org/10.22051/jjh.2023.41898.1864
Journal volume & issue
Vol. 15, no. 1
pp. 43 – 54

Abstract

Read online

قالیچه­های محرابی دوره صفویه از جمله گونه­های قالی است که در سده نوزدهم میلادی به­عنوان پیش‌متن سایر قالیچه­ها در ایران و ترکیه مورد استفاده قرار می­گیرد. از آن‌جا که بدون خلق قالیچه­های دوره صفویه امکان خلق قالیچه­های ادوار بعدی ممکن نبود، بنابراین، روابط میان این متن­ها نه از نوع هم حضوری، بلکه از نوع برگرفتگی در نظر گرفته می­شود. به نظر می­رسد در این برگرفتگی، سبک یک‌سان و مضامین متفاوت است. لذا، در این برگرفتگی می­توان شاهد دگرگونی­های موضوعی و مضمونی بود. متن کلامی دراکثر قالیچه­های صفوی برگرفته از آیات قرآنی است؛ ولیکن، متن کلامی در قالیچه­ موجود در موزه دفینه در دوره قاجار بیش‌تر شامل اشعار غنایی و تعلیمی می­شود. حال پرسش این است: دگرگونی­های موضوعی و مضمونی در قالیچه موزه دفینه در قیاس با قالیچه­های دوره صفویه چگونه قابل تبیین است؟ هدف از این پژوهش، تحلیل نشانگان کلامی قالیچه موزه دفینه با تکیه بر بیش‌متنیت ژنت است؛ و با توجه به برگرفتگی این قالیچه از قالیچه­های دوره صفویه، برای رسیدن به پاسخی مناسب با استفاده از رویکرد بیش‌متنیت و روش توصیفی و تحلیلی می­توان به این نتیجه رسید که، رابطه این برگرفتگی در شکل کلی قالیچه همان­گونی و از گونه پاستیش است. ولیکن، این برگرفتگی در عناصر کلامی از نوع تراگونگی و ترانزپوزیسیون است. با توجه به این تراگونگی می­توان گفت، دگرگونی در بیش­متن بیش‌تر تاکید بر مضمون است. چرا که این متون، سعی در بیان مضمونی متفاوت از سلوک و بقا و فنا فی‌الله را داشته و تلاش در نقد شرایط کنونی جامعه و یادآوری شرایط آرامش­بخش و مفرح در دوره صفویه داشته است.

Keywords