روانشناسی بالینی و شخصیت (Sep 2020)
اثربخشی مداخلات گروهی مبتنی بر رابطه والد - کودک (CPRT) بر شدت نشانه‌های اختلال بیش‌فعالی/کمبود توجه (ADHD)
Abstract
مقدمه: پژوهش حاضر، اثربخشی مداخلات گروهی مبتنی بر رابطه والد-کودک بر شدت نشانه‌های مرضی کودکان 8 تا 11 ساله مبتلا به اختلال کمبود توجه/ بیش فعالی را مورد مطالعه قرار داده است. روش: در این مطالعه تجربی بر اساس طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه مداخله نما، از میان جامعه آماری (69 زوج مادر-کودک مبتلا به اختلال بیش‌فعالی/کمبود توجه) 30 زوج به‌صورت تصادفی انتخاب و در دو گروه آزمایش و مداخله نما جایگزین شدند. آزمودنی‌های گروه آزمایش و مداخله نما در 2 مرحله با استفاده از مقیاس درجه‌بندی کانرز مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده‌های جمع‌آوری‌شده با استفاده از آزمون آماری تحلیل واریانس چند متغیره جهت بررسی معناداری آماری و همچنین بررسی معناداری بالینی مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفت. نتایج: یافته‌های تحقیق گویای کاهش معنادار آماری و بالینی مشکلات عمومی و کاهش معنادار آماری شدت نشانه‌های توجه و یادگیری در کودکان مبتلا به این اختلال است. بحث و نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌های مطالعه حاضر و نیز در نظر گرفتن پژوهش‌های قبلی می‌توان چنین نتیجه گرفت؛ که این مداخلات، در کنار دارودرمانی دارای مزایایی جهت کنترل رفتاری کودکان مبتلا به اختلال بیش‌فعالی/کمبود توجه است و دارای امتیازات و امکانات قابل‌توجهی جهت بهره‌مندی‌های بعدی در جمعیت ایرانی است.
Keywords
