مجله دانشکده پزشکی اصفهان (Mar 2011)
مقایسه‌ی برخی عوامل خطرساز پراکلامپسی در مبتلایان و گروه شاهد
Abstract
• مقدمه: فشار خون حاملگی (PIH یا Pregnancy induced hypertension) یک عارضه‌ی شایع دوران بارداری است که از عوارض آن، اختلال عملکرد اندوتلیال وتون عروقی در مادر می‌باشد و می‌تواند باعث علایم مغزی، کلیوی، کبدی، ... و گاهی مرگ مادر گردد. در جنین نیز این موارد می‌تواند باعث اختلال رشد، سندرم زجر تنفسی جنین، .... و گاهی مرگ داخل رحمی شود. مطالعات اپیدمیولوژیک نشان داده است که برخی عوامل مثل چاقی، سابقه‌ی خانوادگی، میزان مصرف کالری و ... با بیماری در ارتباط هستند. هدف از انجام این مطالعه، تعیین ارتباط بین سابقه‌ی خانوادگی، شاخص توده‌ی بدنی (Body Mass Index یا BMI)، سطح سرمی منیزم و وضعیت تغذیه با فشار خون حاملگی بود. • روش‌ها: در یک مطالعه‌ی مورد- شاهدی، 172 خانم باردار از هفته‌ی 28 به بعد در دو گروه مورد و شاهد تحت بررسی قرار گرفتند. گروه مورد، بیماران مبتلا به فشار خون حاملگی و گروه شاهد، بیماران حامله با فشار خون طبیعی بودند. دو گروه از نظر سن، سن حاملگی و نوبت زایمان هماهنگ بودند. الگوی تغذیه با پرسش‌نامه‌ی یادآمد سه روز مشخص و سطح سرمی منیزیم اندازه گیری شد. با توجه به قد و وزن افراد، BMI محاسبه و اطلاعات دموگرافیک نیز تعیین گردید. کلیه‌ی اطلاعات با نرم‌افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. • یافته‌ها: میانگین سن افراد مورد مطالعه 12/5 ± 25/24 بود که بین گروه شاهد- مورد اختلالات معنی‌داری وجود نداشت. همچنین بین سطح سرمی منیزم در گروه شاهد و مورد تفاوت معنی‌داری دیده نشد. BMI در گروه مورد 9/4 ± 6/26 و در گروه شاهد 4/3± 4/23 بود که از نظر آماری معنی‌دار بود (001/0 P). • نتیجه‌گیری: با توجه به این که با افزایش شاخص توده‌ی بدنی (30 ≤ BMI)، خطر فشار خون حاملگی افزایش می‌یابد کنترل وزن می‌تواند کمک مؤثری به این بیماری مهم کند. افرادی که سابقه‌ی فامیلی مثبت دارند باید با مراقبت دقیق‌تر از نظر فشار خون حاملگی کنترل گردند. همچنین با توجه به میزان کالری مصرفی خانم‌های حامله و جبران کمبودها می‌توان بروز این بیماری و عوارض آن را کاهش داد.
