مجله دانشکده پزشکی اصفهان (Sep 2022)
اثرات عصاره ی سیر بر بیان ژنهای IFNγ، IL-17F و IL-17A در سلولهای تک هستهای خون محیطی در بیماری Multiple Sclerosis
Abstract
مقاله پژوهشیمقدمه: گیاه سیر، دارای ترکیبات استروئیدی ساپونینی با قابلیت مهار برخی واکنشهای ایمنی مانند التهاب و تکثیر مونوسیتهاست. با توجه به اهمیت لنفوسیتهای Th1 و Th17 در پاتوژنز بیماری (Multiple sclerosis) MS، و اثرات ساپونینها بر تعدیل سیستم ایمنی و بیان برخی سایتوکاینها، مطالعهی حاضر با هدف یافتن یک داروی گیاهی جدید برای درمان مکمل MS اجرا گردید.روشها: این مطالعهی تجربی در سال 1399 در دانشگاه علوم پزشکی اصفهان انجام شد. ابتدا از پیازهای گیاه سیر عصارهگیری شد. سپس با توجه به اینکه شایعترین الگوی مشاهده شده این بیماری، نوع عودکننده- بهبودیابنده (Relapsing Remitting MS) RRMS است از 5 بیمار جدید مبتلا به RRMS خونگیری شد و با استفاده از فایکول، سلولهای تک هستهای خون محیطی جداسازی گردید. سلولها در محیط کشت RPMI و در مجاورت غلظتهای 1، 2/5، 5 و 10 µg/ml از پارتیشن بوتانولی سیر به مدت 18 ساعت کشت داده شدند. سپس، به دنبال استخراج RNA، cDNA سنتز گردید و در نهایت با توجه به نقش سایتوکاینهای interleukin-17A، interleukin-17F و interferon-ɣ در پاتوژنز این بیماری، میزان سطح بیان mRNA ژنهای فوق ارزیابی گردید.یافتهها: اگرچه تیمار سلولها با غلظتهای مختلف عصارهی بوتانولی سیر تأثیر معنیداری در بیان ژن IL-17A نداشت، اما در غلظتهای 1 و µg/ml 2/5 بیان ژنهای IL-17F و IFNγ به صورت معنیداری کاهش یافت.نتیجهگیری: نتایج مطالعهی حاضر بیانگر اثربخشی بهتر پارتیشن بوتانولی سیر در غلظتهای پایین بر روی بیان ژنهای IL-17F و IFNγ میباشد و به نظر میرسد با افزایش غلظت افزایش نسبی بیان ژن اتفاق میافتد اگرچه این افزایش از لحاظ آماری، تفاوت معنیداری با نمونهی کنترل نداشت، با این وجود لازم است این مطالعه بر روی تعداد نمونه و محدودهی غلظتی بیشتر نیز انجام گردد.
Keywords