اثر مکمل‌‌دهی حاد گلوتامین قبل از یک فعالیت ‌‌بدنی درمانده‌‌ساز بر میزان لاکتات‌‌خون و شاخص درد در ورزشکارن جوان

Abstract

زمینه و هدف: نقش محافظتی گلوتامین در برابر تجزیه پروتئین‌‌ها و اثر بالقوه آن در بازتوانی پس از فعالیت‌‌های درمانده‌‌ساز، به خوبی مشخص نشده است. هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر مکمل‌‌دهی حاد گلوتامین قبل از یک فعالیت درمانده‌‌ساز بر میزان لاکتات خون و شاخص درد در ورزشکاران جوان بود. روش‌ تحقیق: در این مطالعه نیمه تجربی دوسوکور، 16 ورزشکار مرد (سن: 77/1±87/21 سال، وزن: 02/6±65/72 کیلوگرم، نمایه توده بدن: 75/1± 23 کیلوگرم برمترمربع) به‌‌صورت تصادفی در دو گروه مکمل گلوتامین (8=n) و دارونما (8=n) تقسیم شدند. گروه تجربی، 6/0 گرم مکمل گلوتامین همراه با 500 میلی‌لیتر آب، به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن نیم ‌‌ساعت قبل از فعالیت نوشیدند. گروه دارونما محلول دو درصد دکسترین را بدون گلوتامین مصرف نمودند. میزان لاکتات با استفاده از دستگاه لاکتومتر و شاخص درد با پرسشنامه مقیاس عددی درد (NPRS)، در فواصل زمانی قبل، بلافاصله، 30 دقیقه و 60 دقیقه پس از پروتکل درمانده‌‌ساز اندازه‌گیری شد. داده‌‌ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح معنی داری 05/0>p مورد بررسی قرار گرفتند. یافته‌ها: سطح لاکتات خون و شاخص درد بلافاصله پس از فعالیت درمانده‌‌ساز در هر دو گروه به طور معنی‌داری افزایش یافت (05/0>p). در زمان 30 دقیقه پس از اتمام فعالیت، سطح لاکتات خون و شاخص درد نسبت به بلافاصله بعد از فعالیت، در هر دو گروه کاهش معنی‌داری داشت (05/0>p). روند کاهش سطح لاکتات و شاخص درد تا 60 دقیقه پس از اتمام فعالیت همچنان ادامه داشت، اما این کاهش در گروه مکمل گلوتامین بیشتر از گروه دارونما بود (05/0>p). همچنین تفاوت بین‌‌گروهی معنی‌داری در سطح لاکتات خون (30 و60 دقیقه) و شاخص درد (بلافاصله، 30 و60 دقیقه) بعد از فعالیت درمانده‌‌ساز وجود داشت (05/0>p). نتیجه‌گیری: پیشنهاد می‌شود ورزشکاران از مکمل گلوتامین، برای کاهش سطح لاکتات خون و شاخص درد قبل از اجرای فعالیت‌‌های درمانده‌‌ساز استفاده کنند.

Keywords

• شاخص درد
• فعالیت بدنی حاد
• لاکتات خون
• گلوتامین