مقایسه تأثیر مهارکننده های بافتی بر فعالیت ضدمیکروبی یک شوینده ی جدید حاوی نانوذره ی نقره، هیپوکلریت سدیم و کلرهگزیدین

Abstract

مقدمه: یک شوینده ی جدید حاوی نانو ذرات نقره (Im-based AgNPs) اثرات ضد میکروبی قابل قبولی نشان داده است. هدف از این مطالعه، ارزیابی مهارکننده‏های بافتی مختلف (پودر عاج، ماتریکس عاج،آلبومین سرم گاوی و لیپوپلی ساکارید باکتریال) بر فعالیت ضدمیکروبی هیپوکلریت سدیم، کلرهگزیدین و یک شوینده جدید حاوی نانو ذرات نقره (Im-based AgNPs) بود. مواد و روش ها: در سری اول آزمایش ها، µL۹۵۰ از هر یک از شوینده ها با µL۵۰ از سوسپانسیون باکتری انتروکوکوس فکالیس مخلوط گردیدند و زنده ماندن باکتری ها بعد از ۱۰، ۳۰ و ۶۰ ثانیه ارزیابی شد. در سری دوم آزمایش، µL۱۰۰ از سوسپانسیون هر یک از مهارکننده‏ها با µL۱۰۰ از هر یک از شوینده ها مخلوط و به مدت 1 ساعت انکوبه شدند. سپس µL۱۰۰ از سوسپانسیون میکروبی به آن ها اضافه گردید و زنده ماندن باکتری ها بعد از ۱۰ ثانیه، ۱۰ و ۶۰ دقیقه بررسی شد. هر دو سری آزمایش ها سه بار تکرار شدند و تعداد کلونی ها شمارش شده و سپس لگاریتم بر مبنای ۱۰ آنها محاسبه شد. از تست Kruskal-wallis و Dunn برای آنالیز آماری استفاده شد. 05/0P< معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: در سری اول آزمایش، در هر سه زمان فعالیت ضد میکروبی هیپوکلریت سدیم و کلرهگزیدین بیش تر از AgNPs و سایلین بود. (۰۵/۰˂P) در سری دوم آزمایش هر چهار مهارکننده ی بافتی، فعالیت ضد میکروبی کلرهگزیدین و هیپوکلریت سدیم را کاهش دادند. (۰۵/۰˂P) غیر از لیپوپلی ساکارید باکتریال که بر روی هیپوکلریت سدیم اثری نداشت. AgNPs مشابه با گروه کنترل منفی، رشد بالای باکتری ها را صرف نظر از وجود یا عدم وجود مهارکننده ها نشان داد. نتیجه گیری: مهارکننده های بافتی فعالیت ضد میکروبی هیپوکلریت سدیمو کلرهگزیدین را به درجات مختلفی تحت تأثیر قرار دادند. AgNPs صرف نظر از حضور یا عدم حضور مهارکننده ها اثر ضد میکروبی قابل توجهی نشان نداد.

Keywords

• شوینده
• کلرهگزیدین
• مهار کننده بافتی
• نانوسیلور
• هیپوکلریت سدیم