Yüzüncü Yıl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi (Dec 2019)
FÂİK MAHMUD DÎVÂNI’NDA ZAMANEDEN ŞİKÂYET
Abstract
XVII. yüzyılın ikinci yarısı ve XVIII. yüzyılın ilk çeyreğinde yaşamış olan Fâik Mahmud’un doğum yeri Urfa’dır. Şiirlerinde Fâik mahlasını kullanmıştır. Klasik Türk edebiyatı şairi Nâbî’nin akrabalarındandır. Sakatlığından dolayı aksayarak yürüdüğü için yaşadığı devirde Fâik-i leng lakabıyla tanınmıştır. Fâik 1127 (m. 1715)’ de vefat etmiştir. Tezkirelerden edinilen bilgilere göre Fâik yaşadığı dönemde şiirleri kadar hoşsohbet, nükteci, zarif kişiliğiyle tanınmış dost sohbetlerinin aranılan kişisi olmuştur. Fâik’in bilinen tek eseri orta ölçekteki mürettep Dîvân’ıdır. Fâik’in yaşadığı dönem Osmanlı İmparatorluğunun siyasi, ekonomik, sosyal, askerî, kültürel anlamda en çalkantılı dönemleridir. O dönemde toplum ve kişi hayatında yaşanan değişim ve olumsuzluklar şairlerin şiirlerine de yansımıştır. Fâik de yaşadığı dönemin siyasi, sosyal sıkıntılarını, acılarını ruhunun derinliklerine kadar hissetmiş dolaylı veya örtülü bir şekilde eleştiri ve şikâyetlerini şiirlerine aksettirmiştir. Ancak o Nâbî gibi şiirlerinde açık açık eleştiri ve hicivlerde bulunmamıştır. Şiirlerinde gönül ehli olduğunu, sert ve yüksek sesle meramını dile getirmenin yaradılışına aykırı olduğunu ifade eder. Çalışmada Fâik Mahmud tanıtılarak XVII. yüzyılın siyasî ve sosyal açıdan genel görünümünden bahsedilmiştir. “Zamaneden Şikâyet” başlığı altında şairin değindiği sosyal konular, bu konuları ele alış tarzı, şair üzerindeki tesirleri ortaya konmuş, şairin özgünlüğü üzerine değerlendirmelerde bulunulmuştur.
