الگوی توسعه عدالت آموزشی در رشته علوم ورزشی (مطالعه موردی دانشگاه جهرم)

Abstract

هدف تحقیق حاضر ارایه الگوی کیفی برای توسعه عدالت آموزشی در رشته علوم ورزشی بود که بصورت موردی در مورد رشته علوم ورزشی دانشگاه جهرم ارایه گردید. پژوهش حاضر یک پژوهش کیفی است که از نظر روش اجرای تحقیق، از رهیافت سیستماتیک گرندد تئوری در تحلیل داده‌ها بهره گرفته شد. با مرور پیشینه و مبانی نظری، فهرست مقدماتی به عنوان سؤالات مصاحبه و ابزار اولیة جمع‌آوری داده‌ها مدنظر و راهنمای مصاحبه تدوین گردید. سپس سه جلسه با 21 نفر از دانشجویان کارشناسی و تحصیلات تکمیلی رشته علوم ورزشی به عنوان گروه های کانونی دانشگاه برگزار گردید. سعی شد که در انتخاب نمونه رعایت سهم مساوی (حدود7 نفر) دانشجویان خوب، متوسط و ضعیف مد نظر قرار گیرد. همچنین 12 مصاحبه با اساتید گروه و نخبگان عدالت آموزشی در دانشگاه جهرم صورت گرفت تا اینکه داده‌ها به اشباع نظری رسید و به عبارتی داده ها، تکرار داده های قبلی بودند. در تحلیل داده ها پس از فرآیند کدگذاری باز و محوری و با استناد به تحلیل عوامل به دست آمده، فرآیند کدگذاری انتخابی انجام شد. نتایج در دو بعد کلی بسترهای بی عدالتی آموزشی و راهبردهای عدالت آموزشی، الگوی نهایی تحقیق را شکل داد. مفاهیم کلی بدست آمده در بستر‌های بی عدالتی شامل امکانات، منابع آموزشی، تبعیض تحصیلی، قوانین، ویژگیهای فردی، اساتید، محتوای درسی و مکان جفرافیایی است و راهبردهای عدالت آموزشی شامل شفافیت، توسعه ارزیابی ها، آموزش، توسعه محلی و تعامل است.

Keywords

• عدالت آموزشی
• مدیریت آموزشی
• علوم ورزشی