رابطه سرمایه اجتماعی با سرمایه فکری و مدیریت دانش در بیمه ایران

Abstract

هدف: پژوهش حاضر به‌ بررسی رابطه سرمایه اجتماعی با سرمایه فکری و مدیریت دانش در بیمه ایران استان کرمانشاه پرداخته است. روش پژوهش: نوع پژوهش کاربردی و روش پیمایشی با رویکرد تحلیلی است. جامعه آماری این پژوهش کلیه کارکنان بیمه ایران در استان کرمانشاه (140 نفر) هستند. برای گردآوری داده‌‌ها از 3 پرسشنامه استاندارد فکری بونتیس، چو و ریچاردسون، پرسشنامه استاندارد مدیریت دانش کوئینگ و پرسشنامه سرمایه اجتماعی خیرخواه استفاده ‌شد. پایایی ابزار آزمون با روش آلفای کرونباخ به ترتیب سرمایه اجتماعی (73/0)، سرمایه فکری (81/0) و مدیریت دانش (79/0) به‌دست‌ آمد. برای تجزیه‌ و تحلیل داده‌ها از نرم‌افزار لیزرل و اس.‌‌پی.‌‌اس.‌‌اس. استفاده ‌شد. یافته‌ها: تحلیل نتایج آزمون معادلات ساختاری بیانگر تأیید فرضیه‌‌های اصلی پژوهش است؛ یعنی به‌طورکلی بین سرمایه اجتماعی با سرمایه فکری و مدیریت دانش رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین تحلیل نتایج رگرسیون خطی چندگانه نشان داد که فرضیه‌‌های پژوهش مورد تأیید است. به‌عبارت ‌دیگر، بین ابعاد سرمایه اجتماعی (بعد رابطه‌‌ای، بعد شناختی و بعد ساختاری) با سرمایه فکری و مدیریت دانش رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. نتیجه‌گیری: براساس یافته‌‌های این پژوهش، سرمایه اجتماعی می‌‌تواند به‌عنوان یکی از قابلیت‌‌های سازمان به شمار آید و در خلق و تسهیم دانش موجود در سرمایه‌‌های فکری و مدیریت دانش سازمان کمک بسیار نماید.

Keywords

• مدیریت دانش
• سرمایه اجتماعی
• سرمایه فکری
• بیمه ایران
• استان کرمانشاه