مقایسه اثربخشی مداخلات هیجان مدار، پذیرش و تعهد و مثبت‌نگر بر دلزدگی زناشویی و ناگویی هیجانی زنان آسیب دیده از خیانت

Abstract

مقدمه: خیانت در زندگی زناشویی عامل بزرگ عدم رضایت زناشویی و همچنین زمینه‌ی اصلی بروز مسائل روانشناختی، تعارض‌ها و ناسازگاری‌های زناشویی است، این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی مداخلات هیجان مدار، پذیرش و تعهد و مثبت‌نگر بر دلزدگی زناشویی و ناگویی هیجانی زنان آسیب دیده از خیانت انجام شد.روش کار: روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با سه گروه آزمایش و یک گروه کنترل به همراه آزمون پیگیری بود. از جامعه زنان مراجعه کننده به کلینیک‌های روانشناسی به دلیل آسیب وارد شده از خیانت زناشویی، با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس 43 نفر انتخاب و با استفاده از روش جایگزین تصادفی در سه گروه (هیجان مدار، پذیرش وتعهد، مثبت نگر ) جایگزین شدند. ابزارهای پژوهش پرسشنامه‌های دلزدگی زناشویی (پاینز، 1996) و ناگویی هیجانی (بگبی و همکاران، 1994) بود. داده‌ها با استفاده از آزمون اندازه‌گیری مکرر و آزمون تعقیبی بن فرونی تحلیل شد. نتایج: یافته‌ها نشان داد که درمان هیجان مدار به طور معنی داری موثرتر از پذیرش و تعهد و مثبت‌نگر بود (005/0>p) و درمان پذیرش و تعهد نیز موثرتر از درمان مثبت‌نگر بر دلزدگی زناشویی بود (005/0>p). همچنین نتایج نشان داد که درمان هیجان مدار موثرتر از مثبت نگر بر ناگویی هیجانی بود (005/0>p). نتیجه‌گیری: منطبق با یافته‌های پژوهش حاضر می‌توان درمان هیجان مدار را به عنوان یک روش کاراتر جهت بهبود زندگی زناشویی افراد آسیب دیده از خیانت پیشنهاد داد.

Keywords

• خیانت زناشویی
• هیجان مدار
• پذیرش و تعهد
• مثبت‌نگر
• ناگویی هیجانی