مقایسه تأثیر روان‌درمانی پویشی- حمایتی و شناختی- رفتاری، با تمرکز بر بهبود رابطه پزشک و بیمار بر روی افسردگی و تبعیت از درمان در بیماران همودیالیزی

Abstract

قدمه: هدف پژوهش مقایسه تأثیر روان‌درمانی پویشی- حمایتی و شناختی- رفتاری، با تمرکز بر بهبود رابطه پزشک و بیمار بر افسردگی و تبعیت از درمان بیماران همودیالیزی بود.روش‌‌کار: این کارآزمایی بالینی به صورت پیش‌ و پس‌آزمون با گروه کنترل به شیوه نمونه‌گیری تصادفی انجام شد. شرکت‌کنندگان 45 بیمار همودیالیزی 50-20 ساله در بیمارستان‌های امام رضا مشهد و طالقانی تربت‌جام در نیمه دوم سال 1397 بودند که 3 پرسشنامه: افسردگی بک II، الگوهای ارتباط پزشک و بیمار کرمی و کیوان‌آرا و تبعیت از درمان بیماران مزمن کلیوی را تکمیل کرده و با افسردگی متوسط تا شدید، در 3 گروه 15 نفره؛ 1 گروه کنترل و 2 گروه روان‌درمانی‌ قرار گرفتند و درمان طی 15 جلسه برای 2 گروه اجرا گردید. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS-23 و آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و آزمون بن‌فرونی تحلیل شدند.یافته‌ها: یافته‌ها ی شاخص‌های چند متغیری و سطح معناداری 001/0 در گروه درمان پویشی- حمایتی اندازه اثر کوتاه‌مدت (پیش‌آزمون- پس‌آزمون) 81/0 و اثر بلندمدت (پیش‌آزمون- پیگیری 4 ماهه) 83/0 را در مقایسه با گروه گواه نشان داد که در درمان شناختی- رفتاری ، اثر کوتا‌ه‌مدت 70/0 و اثر بلندمدت 14/0 نشان داده شد و در نهایت با آزمون بن‌فرونی و استفاده از مقایسه میانگین‌ها اثر کوتاه‌مدت و بلندمدت در درمان پویشی- حمایتی بیشتر ازدرمان دیگر بود. نتیجه‌گیری: درمان پویشی- حمایتی با تمرکز بر بهبود رابطه نسبت به درمان دیگر بر کاهش افسردگی و افزایش تبعیت از درمان تأثیر قابل توجه بیشتری دارد.

Keywords

• افسردگی
• تبعیت از درمان
• روان‌درمانی
• همودیالیز