بررسی هیپوکسی حاد و مزمن بر سیستم ایمنی و آنتی اکسیدانی ماهی کپور معمولی در سیستم بیوفلاک

Abstract

استرس هیپوکسی یک شرایط محیطی نامطلوب برای ماهی است که می‌تواند اثرات متعددی بر ایمنی و آنتی اکسیدانی داشته باشد. هدف از مطالعه حاضر بررسی تأثیر استرس هیپوکسی (مزمن؛ 2 تا 5/2 میلی‌گرم در لیتر به‌مدت 36 ساعت) و (حاد؛ 013/0 تا 017/0 میلی‌گرم در لیتر به‌مدت 5/1 ساعت) در مقایسه با شاهد (6 تا 7 میلی‌گرم در لیتر) بر بقا، ایمنی و وضعیت اکسیداتیو کپور معمولی (Cyprinus carpio) در شرایط بیوفلوک بود. در مرحله اول، ماهی‌ها با میانگین وزن اولیه (75/0± 90/21 گرم) در 9 تانک (50 لیتری) به مدت 7 هفته در سیستم بیوفلوک نگهداری شدند. در مرحله دوم، ماهی‌ها تحت استرس هیپوکسی (مزمن و حاد) و شاهد (نورموکسی) قرار گرفتند. پس از استرس هیپوکسی، فعالیت لیزوزیم سرم، ایمونوگلوبولین کل و ACH50 به‌طور معنی‌داری کمتر و گلبول‌های قرمز (RBC)، هموگلوبین و هماتوکریت در تیمارهای استرس مزمن و حاد بالاتر بود (05/0P<). فعالیت SOD، CAT و GPX در سرم ماهیانی که در معرض استرس هیپوکسی قرار گرفتند بطور معنی‌داری در مقایسه با شاهد کاهش یافت (05/0P<). به‌طور کلی نتایج نشان داد، استرس هیپوکسی مزمن و حاد باعث تضعیف پارامترهای خونی ماهی کپور معمولی در سیستم بیوفلوک می‌شود.

Keywords

• ماهی کپور
• بیوفلاک
• استرس هیپوکسی
• واکنش ایمنی- آنتی اکسیدان