Ta̓ammulāt-i Falsafī (Aug 2020)
تطبیق «خودشناسی» ازمنظر کییرکگارد و شیخ اشراق
Abstract
چکیده در مقاله حاضر به بررسی موضوع خودشناسی از بعد عرفانی و فلسفی از دیدگاه شیخ شهابالدین سهروردی و سورن کییرکگارد با نگاهی مقایسهای پرداخته میشود .کییرکگارد معتقد است پرداختن به امور کلی و ماهیت اشیاء موجب شده که انسان از خویشتن را خویش غافل شود. شیخ اشراق نیز در آثار متعدد به خصوص در داستانهای رمزیاش همواره به عوامل غفلت انسان از ذات خویش پرداخته است.آنچه کییرکگارد به عنوان سیر اگزیستانس برای دست یافتن به «خودشناسی» در مراحل مختلف بیان میکند، او را بیش از همه به تعالیم عرفانی سهروردی نزدیک میکند؛ زیرا او دل سپردن به خداوند و کوشش توأم با ایمان و جدیت برای تحول در باطن را از مهمترین ابزارهای خودشناسی معرفی میکند . البته در این خصوص تفاوت هایی با سهروردی دارد؛ زیرا در تفکر وی هیچ اعتقادی به استفاده از گزارهها و تحلیلهای عقلی البته از نوع عقل گرایی روشنگری ، در ارتباط با مسئله «خودشناسی» وجود ندارد؛ این درحالی است که سهروردی شیوۀ درست سیر به سوی حقیقت خود را استفاده از هر دو روش عقلی و عرفانی میداند که مکمل یکدیگرند.ضمن اینکه کی یرکگارد ایمان را فوق عقل می داند که البته این به معنای ایمان در مقابل و علیه عقل نیست .
Keywords