ارتباط بین باورهای مذهبی و رضایت از زندگی در بازنشستگان دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان

Abstract

سابقه و هدف: به موازات افزایش جمعیت سالمندان پرداختن به عوامل مؤثر بر سلامت جسمانی و روانی آنان ازجمله دین و جهت‌گیری مذهبی اهمیت ویژه‌ای یافته است. این مطالعه با هدف بررسی تعیین همبستگی بین رضایت از زندگی و باورهای مذهبی انجام شد. روش کار: پژوهش حاضر از نوع توصيفي-تحلیلی و مقطعي است. جامعۀ آماری تمامی کارمندان بازنشستۀ دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان بود که از میان آنان 158 نفر به‌صورت سرشماري وارد مطالعه شدند. جمع‌آوری داده‌ها با استفاده از پرسش‌نامه‌های رضایت از زندگی داینر و همکاران و جهت‌گیری مذهبی آلپورت انجام شد. به‌منظور تحلیل داده‌ها نیز از ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. در این پژوهش همۀ موارد اخلاقی رعایت شده است و مؤلفان مقاله تضاد منافعی گزارش نکرده‌اند. یافته‌ها: میانگین سنی شرکت‌کنندگان در مطالعه 24/8±78/59 بود و بیش از نیمی از شرکت‌کنندگان زن و بیشتر آنان متأهل؛ با مدرک تحصیلی دیپلم و از نظر اقتصادی نیز متوسط بودند. نتایج نشان داد بین نمرۀ رضایت از زندگی با باورهای مذهبی و مؤلفۀ جهت‌گیری بیرونی همبستگی مثبتی وجود داشت. همچنین بین رضایت از زندگی شرکت‌کنندگان بالای 60 سال، متأهل، بازنشستگان مرد، افراد با تحصیلات بالای دیپلم و با وضعیت اقتصادی متوسط با باورهای مذهبی همبستگی مثبتی مشاهده شد. نتیجه‌گیری: با‌ توجه به کاهش‌یافتن رضایت از زندگی در دوران بازنشستگی و سالمندی به‌دلیل مشکلات جسمانی و روانی، باورهای مذهبی می‌تواند جبران‌کنندۀ محدودیت‌های ناشی از مشکلات جسمانی و روانی باشد و رضایت از زندگی را افزایش دهد.

Keywords

• بازنشستگی؛ باورهای مذهبی؛ رضایت شخصی