Cuadernos de Estudios Gallegos (Dec 2017)

La reutilización hotelera del patrimonio monástico gallego

  • Alberta Lorenzo Aspres

DOI
https://doi.org/10.3989/ceg.2017.130.12
Journal volume & issue
Vol. 64, no. 130
pp. 431 – 465

Abstract

Read online

La recuperación de monumentos mediante la asignación de nuevos usos distintos a los originales es una práctica cada vez más frecuente en la gestión del patrimonio arquitectónico. También es cada vez mayor el número de establecimientos hoteleros localizados en edificios de gran valor histórico y/o artístico. El origen de esta actividad se remonta a principios del siglo XX con el nacimiento de una conciencia sobre la importancia que poseía el patrimonio para la floreciente industria turística. La creación estatal de una red variada de alojamientos dio lugar a un tipo de hotel que se instalaría en edificaciones ruinosas que una vez rehabilitadas recuperarían su utilidad, logrando así armonizar la salvaguarda del patrimonio monumental español con el impulso del turismo. Esta práctica se extendió rápidamente por todo el país, y también por Galicia. Este trabajo viene a completar una parte importante del estudio sobre el impacto del turismo y la gestión cultural en la conservación del patrimonio histórico-artístico gallego: mediante el análisis de cinco monumentos religiosos rehabilitados como establecimientos hoteleros comprobaremos cómo el abandono del inmueble supone el inicio de su inevitable ruina, demostrándose que la opción de un nuevo uso se presenta como la mejor garantía para su supervivencia, entendiendo este acto desde la capacidad del monumento de estar vivo y de participar en la sociedad del momento. [gl] A recuperación de monumentos mediante a asignación de novos usos distintos aos orixinais é unha práctica cada vez máis frecuente na xestión do patrimonio arquitectónico. Tamén é cada vez maior o número de establecementos hoteleiros localizados en edificios de gran valor histórico e/ou artístico. A orixe desta actividade remóntase a principios do século XX co nacemento dunha conciencia sobre a importancia que posuía o patrimonio para a florecente industria turística. A creación estatal dunha rede variada de aloxamentos deu lugar a un tipo de hotel que se instalaría en edificacións ruinosas que unha vez rehabilitadas recuperarían a súa utilidade, logrando así harmonizar a salvagarda do patrimonio monumental español co pulo do turismo. Esta práctica estendeuse rapidamente por todo o país, e tamén por Galicia. Este traballo ven completar unha parte importante do estudo sobre o impacto do turismo e a xestión cultural na conservación do patrimonio histórico-artístico galego: mediante a análise de cinco monumentos relixiosos rehabilitados como establecementos hostaleiros comprobaremos como o abandono do inmoble supón o inicio da súa inevitable ruína, demostrándose que a opción dun novo uso preséntase como a mellor garantía para a súa supervivencia, entendendo este acto desde a capacidade do monumento de estar vivo e de participar na sociedade do momento.

Keywords