اثر سیاه‌ دانه و زیره سیاه بر رشد، افزایش وزن و فراسنجه‌های خونی بره‌های پرواری در شرایط چرای در مرتع

Abstract

در این مطالعه، تأثیر تغذیه سیاه‌ دانه و زیره ­سیاه بر رشد، متابولیت­های خونی، هورمون­های تیروئیدی و فعالیت آنزیم­های کبدی بره­ها در شرایط چرای در مرتع بررسی شد. تعداد 24 رأس بره نر سنجابی با سن چهار تا پنج ماه (وزن زنده 9/0±30 کیلوگرم) به مدت 70 روز در چهار گروه شش رأسی در قالب طرح کاملاً تصادفی به تیمارهای آزمایشی اختصاص داده شدند. تیمارها شامل گروه 1: شاهد (علوفه مرتعی)، گروه 2: علوفه مرتعی به­علاوه 3/0گرم زیره ­سیاه به ازای هر کیلوگرم وزن بدن، گروه 3: علوفه مرتعی به­علاوه 3/0 گرم سیاه­ دانه‌ به ازای هر کیلوگرم وزن بدن و گروه 4: علوفه مرتعی به­علاوه 15/0 گرم زیره­ سیاه + 15/0 گرم سیاه‌ دانه به ازای هر کیلوگرم وزن بدن بودند. نمونه‌های خون بره‌ها در روزهای اول، 35 و 70 دوره آزمایش جمع‌آوری شدند. بره­ها هر دو هفته یک بار وزن­کشی شدند. تغذیه سیاه­ دانه و زیره­ سیاه بر افزایش وزن و رشد بره­ها تاثیر معنی‌داری نداشت، اما موجب افزایش غلظت پروتئین­ کل خون در تیمارها نسبت به گروه شاهد شد. میزان اوره خون بره­های دریافت ­کننده هر دو مکمل نسبت به گروه شاهد کاهش یافت. غلظت تیروکسین در بره‌های تغذیه ­شده با جیره حاوی زیره­ سیاه بیشتر از سایر گروه‌ها بود (05/0>P). فعالیت آسپارتات آمینوترانسفراز و آلانین­­آمینوترانسفراز در گروه­های دریافت ­کننده مکمل­های­ گیاهی کمتر از گروه شاهد بود (05/0P<). در مجموع، نتایج این آزمایش نشان داد تغذیه سیاه‌ دانه و زیره­ سیاه به عنوان مکمل گیاهی در مقادیر ذکر شده منجر به بهبود برخی فراسنجه‌های خونی شد، اما بر عملکرد رشد تاثیر معنی‌داری نداشت.

Keywords

• آنتی اکسیدان
• آنزیم های کبدی
• گیاه دارویی
• متابولیت‌های خون
• هورمون های تیروئیدی