تأثیر هشت هفته تمرین تناوبی شدید بر سطوح سرمی آنزیم تلومراز و پروتئین سیرتوئین شش در سالمندان

Abstract

یکی از سازوکارهای اصلی پیری کوتاه­‌‌‌شدن تلومرهاست که تحت‌تأثیر عواملی ازقبیل تلومراز و SIRT6 قرار می­گیرد. فعالیت ورزشی می­تواند نقش مؤثری در به‌تأخیرانداختن پیری داشته باشد، اما سازوکار آن مشخص نیست؛ براین‌اساس، هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی اثر هشت هفته تمرین تناوبی شدید (HIIT) بر سطوح سرمی پروتئین SIRT6 و آنزیم تلومراز در سالمندان بود. بدین‌منظور، 20 مرد سالمند با میانگین سنی 8 ± 63 سال، وزن 78/5 ± 03/71 کیلوگرم، شاخص تودة بدنی 25/49 ± 3/24 کیلوگرم بر مترمربع و قد 92/5 ± 79/170 سانتی‌متر در دو گروه کنترل و HIIT قرار گرفتند. آزمودنی­ها در گروه HIIT با شدت 90 درصد ضربان قلب ذخیره با سه ست و سه تکرار، برنامة تمرین دویدن را شروع کردند و درنهایت به پنج ست و شش تکرار رسیدند، اما شدت ثابت بود. تمرین سه جلسه در هفته و به‌مدت هشت هفته انجام شد. در پایان دورة تمرینی، نمونه­های خونی جمع­آوری شدند و عوامل مدنظر با روش الایزا اندازه­گیری شدند. برای تجزیه‌وتحلیل داده­ها از آزمون‌های آنالیز کوواریانس و تی وابسته استفاده شد. نتایج پژوهش حاضر افزایش معنادار پروتئین سیرتوئین شش و آنزیم تلومراز را در گروهHIIT در مقایسه با گروه کنترل نشان داد؛ بنابراین، با توجه به تنظیم کاهشی فعالیت تلومراز و پروتئین سیرتوئین شش با افزایش سن، فعالیت ورزشی می­تواند در جبران این کاهش و به‌تأخیرانداختن پیری نقش مؤثری داشته باشد و مسیر اثرگذاری مثبت فعالیت ورزشی در افراد سالمند را می­توان تاحدودی به افزایش عوامل ذکرشده نسبت داد.

Keywords

• تمرین تناوبی شدید (hiit)
• آنزیم تلومراز
• سیرتوئین شش
• سالمندان