اثربخشی تمرینات یوگا بر تعادل ایستا و پویای کودکان دارای اختلال نارسایی توجه/بیش-فعالی

Abstract

مقدمه و اهداف در مطالعات مختلف به نقص تعادلی در کودکان دارای اختلال نارسایی توجه/بیش ­فعالی در مقایسه با افراد طبیعی اشاره شـده اسـت. هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر تمرینات یوگا بر تعادل ایستا و پویای کودکان دارای اختلال نارسایی توجه/بیش ­فعالی بود. مواد و روش­ ها در مطالعه نیمه ­تجربی حاضر، جامعه آماری شامل کودکان دختر 9 تا 12 ساله مبتلا به اختلال نارسایی توجه/بیش­فعالی شهر کرمانشاه بود. آزمودنی­ های این پژوهش، 30 کودک بودند که به­صورت در دسترس انتخاب شدند. در ابتدا ویژگی­ های پیکرسنجی و پیش­ آزمون­های تعادل ایستا و پویای کودکان ثبت شد. پس از همتاسازی، آزمودنی­ها به ­طور تصادفی در دو گروه 15 نفره کنترل و تجربی گمارده شدند. سپس شرکت­ کنندگان گروه آزمایش در پروتکل تمرینات یوگا به مدت 8 هفته و سه جلسه در هفته شرکت کردند. پس از آخرین جلسه تمرین، مقادیر پس ­آزمون تعادل ایستا و پویا در شرایط مشابه با پیش ­آزمون مورد اندازه­گیری قرار گرفت. برای تجزیه ­و­تحلیل داده ­ها از آزمون t مستقل و تحلیل کوواریانس در سطح معناداری 0/05 استفاده شد. یافته ­ها هشت هفته تمرینات یوگا منجر به افزایش معنادار در تعادل ایستا با پای برتر (0/001P) و تعادل پویا در جهات مختلف (0/001>P) در کودکان دارای اختلال نارسایی توجه/بیش­ فعالی شهر کرمانشاه شد. نتیجه­ گیری با توجه به نتایج پژوهش حاضر، می­توان نتیجه گرفت که تمرینات یوگا یک روش تمرینی مفید برای کمک به کودکان دارای اختلال نارسایی توجه/بیش ­فعالی در جهت بهبود تعادل ایستا و پویای آن­ها بود.

Keywords

• اختلال نارسایی توجه/بیش­فعالی
• تعادل ایستا
• تعادل پویا
• یوگا