مجله دانشکده پزشکی اصفهان (Feb 2012)
Comparison of the Aerobic and Anaerobic Power of Iran's National Soccer and Beach Soccer Team Players
Abstract
مقدمه: هدف از این پژوهش، مقایسه‌ی منتخبی از متغیرهای فیزیولوژیک (توان هوازی در آستانه‌ی بی‌هوازی و توان بی‌هوازی) بازیکنان تیم ملی فوتبال چمنی و ساحلی بود. روش‌ها: بیست و هشت بازیکن تیم ملی فوتبال چمنی و ساحلی به عنوان نمونه به روش تصادفی انتخاب شدند. پس از اندازه‌گیری قد و وزن آزمودنی‌ها و توضیح مراحل و نحوه‌ی انجام آزمون‌ها توسط محقق برای آزمودنی‌ها، برای سنجش توان هوازی در آستانه‌ی بی‌هوازی آزمون Conconi و برای سنجش توان بی‌هوازی آزمون Bosco به عمل آمد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون Student-t استفاده شد. یافته‌ها: میانگین سن بازیکنان فوتبال چمنی و ساحلی به ترتیب 60/2 ± 26 و 73/4 ± 4/27 سال بود. میانگین قد و میانگین وزن بازیکنان فوتبال چمنی به ترتیب 2/7 ± 180 سانتی‌متر و 72/8 ± 77 كیلوگرم و در بازیکنان فوتبال ساحلی 69/5 ± 35/177سانتی‌متر و 47/5 ± 21/76 كیلوگرم بود. یافته‌های پژوهش نشان داد که بین توان هوازی در آستانه‌ی بی‌هوازی بازیکنان تیم ملی فوتبال چمنی و ساحلی تفاوت معنی‌داری وجود ندارد (07/0 P =)؛ ولی بین توان بی‌هوازی بازیکنان تیم ملی فوتبال چمنی و ساحلی تفاوت معنی‌داری مشاهده گردید (005/0 > P). نتیجه‌گیری: بر پایه‌ی یافته‌های به دست آمده می‌توان اظهار داشت كه به طور كلی تفاوت در توان بی‌هوازی بازیكنان تیم ملی فوتبال چمنی و ساحلی می‌تواند بیشتر به دلیل نوع فعالیت، ساختار مهارت و شرایط متفاوت زمین بازی و نوع شرایط تمرینی باشد. با توجه به ارتباط بین توان بی‌هوازی و هوازی، می‌توان انتظار داشت که در صورت ضعیف بودن یکی از این دو عامل، دیگری نیز تحت تأثیر قرار گیرد. همچنین با توجه به اهمیت هر دو عامل در اجرای بازیکنان فوتبال، باید توجه بیشتری به توسعه‌ی این قابلیت‌ها در بازیکنان فوتبال (چمنی و ساحلی) داشت. بهتر است که مربیان تمرینات را متناسب با نوع مهارت، سطح توانایی‌‌های هر یک از افراد و نیز با در نظر گرفتن نیازهای ضروری در مسابقه طراحی کنند.
