تحلیل عوامل مؤثر بر کارایی مربیان در رده‌های پایۀ فوتبال ایران

Abstract

هدف از پژوهش حاضر، تحلیل عوامل مؤثر بر کارایی مربیان و بازیکنان در رده­های پایۀ فوتبال ­ایران می­باشد. روش این پژوهش، پیمایشی بوده و از نوع مطالعات کاربردی می­باشد که به­شکل میدانی انجام گرفته است. جامعۀ آماری آن را تمامی بازیکنان ردۀ سنی جوانان و امید (زیر 23 سال) فوتبال ایران تشکیل دادند که متأسفانه اطلاعاتی در­مورد تعداد آنان موجود نمی­باشد. با این توجه به استفاده از فرمول تعیین حجم کوکران در شرایط نامشخص­بودن جامعه،­ 2000 نفر به­عنوان نمونۀ پژوهش انتخاب گردیدند. پرسشنامه پژوهش حاضر پرسشنامه استاندارد کارایی مربیان بود. به منظور تجزیه و تحلیل داده های پژوهش حاضر از روش های آماری تحلیل عاملی اکتشافی و تحلیل مسیر به وسیله نرم افزارهای اس پی اس اس و اموس استفاده گردید. نتایج تحلیل عاملی نتایج نشان می­دهد که در­­مجموع، چهار عامل­ حدود 89 درصد ­از واریانس­ها را شامل می­شوند و عوامل انگیزشی با تأثیر 503/0­، بیشترین تأثیر را بر روی افزایش عملکرد بازیکنان ­دار­د.­ همچنین، یافته­ها حاکی از این هستند که عوامل انگیزشی با تأثیر 489/0­، دارای بیشترین تأثیر ­بر روی کارایی مربیان فوتبال رده­های پایۀ کشور می­باشد؛ بنابراین، توصیه می­شود مربیان رده­های پایۀ فوتبال کشور به اهمیت عوامل انگیزشی بر روی کارایی خود و بازیکنان توجه کنند.

Keywords

• مربیگری
• عملکرد
• فوتبال