چالش بی انگیزگی و موانع مشارکت دانشجویان در برنامه های درسی ورزش دانشگاهی

Abstract

با­­وجودی که مشارکت در فعالیت­‌­­های ورزشی می­تواند آثار مثبتی در نشاط دانشجویان همراه داشته باشد، بسیاری از دانشجویان اغلب انگیزه و مشارکت کمتری در این برنامه­ها دارند. لذا هدف پژوهش حاضر، شناسایی موانع مشارکت دانشجویان در فعالیت­های ورزشی در دانشگاه یزد بود. از روش پژوهش توصیفی-تحلیلی استفاده شد. جامعۀ پژوهش شامل تمامی دانشجویان سال سوم و چهارم دورۀ کارشناسی دانشگاه یزد بود.از طریق فرمول کوکران تعداد 360 نفر به عنوان نمونه به صورت تصادفی طبقه­ای مساوی انتخاب شدند. همچنین با روش نمونه­گیری هدفمند، تعداد 5 مدرس ورزشی انتخاب شدند. ابزار پژوهش، پرسش‌نامه محقق­ساخته بود که روایی و پایایی آن تأیید شد. به منظور تحلیل داده­ها، از آمار توصیفی و استنباطی در قالب تحلیل معادلات ساختاری و تحلیل واریانس رتبه­ای استفاده شد. همچنین در بخش پرسش تشریحی، از تحلیل کیفی استفاده شد. یافته­­‌ها نشان داد متغیرهای «موانع فردی» (63/0) و «سازمانی و مدیریتی» (47/0) بالاترین تأثیر را در ساخت متغیر موانع مشارکت در فعالیت ورزشی داشتند. همچنین، مشخص شد 40% از تغییرات واریانس متغیر موانع مشارکت در فعالیت ورزشی، از طریق متغیر «موانع فردی» قابل تبیین است و از میان شاخص­های آن، «ضعف آگاهی و نگرش» و «ضعف اقتصادی» بالاترین میزان مداخله را به خود اختصاص دادند. پس از آن، «موانع سازمانی و مدیریتی» تبیین کننده 22% تغییرات واریانس متغیر موانع مشارکت بود که از میان شاخص­های آن، «ضعف مدیریتی ورزشی»، بالاترین میزان مداخله را به خود اختصاص داد. با توجه به نقش موانع فردی در ضعف مشارکت دانشجویان در ورزش، پژوهش حاضر اجرای طرح­های تشویقی، توسعه امکانات ورزشی و آگاهی­رسانی و فرهنگ­سازی را به عنوان پیشنهادهای کاربردی مورد تاکید قرار می دهد.

Keywords

• تربیت بدنی
• برنامه درسی
• انگیزه
• مشارکت ورزشی
• تحلیل عاملی اکتشافی
• دانشگاه یزد