تأثیر تمرین راهبردهای قامتی بر تعادل زنان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس

Abstract

پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر تمرین راهبردهای قامتی بر تعادل زنان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس انجام شد. شرکت­کنندگان این پژوهش 30 زن مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس با میانگین سنی 03/5 ± 40/41 بودند. شرکت­کنندگان به‌طور تصادفی به دو گروه تمرین و کنترل تقسیم شدند. گروه تمرین به‌مدت هشت هفته و هر هفته سه جلسه به تمرین راهبردهای قامتی متناسب با پروتکل طراحی‌شده پرداخت. گروه کنترل نیز فعالیت­های روزمرة خود را ادامه داد. برای بررسی تعادل ایستا و پویا و کارکردی شرکت­کنندگان در پیش­آزمون و پس­آزمون، به‌ترتیب از آزمون شارپندرومبرگ، TUGو تعادل کارکردی برگ استفاده شد. نتایج آزمون تحلیل واریانس مرکب (2 * 2) نشان داد میانگین نمرات پس­آزمون تعادل ایستا و پویای گروه تمرین در مقایسه با پیش­آزمون کاهش یافت (0.001= p ) و این تفاوت معنادار در گروه کنترل مشاهده نشد (0.05< p ). مقایسة بین‌گروهی نشان داد بین نمرات تعادل ایستا و پویای گروه کنترل و تمرین تفاوت معنادار وجود داشت (0.001= p ).امتیازهای آزمون تعادل کارکردی گروه تمرین در پس­آزمون در مقایسه با گروه‌ کنترل افزایش‌ معنا­دار یافت (0.001= p ). بین عملکرد گروه کنترل در مراحل پیش‌آزمون و پس‌آزمون تفاوت معنادار یافت نشد (0.05< p ).همچنین مقایسة بین‌گروهی نشان داد بین نمرات گروه تمرین و کنترل در آزمون تعادل کارکردی تفاوت معنا­دار وجود داشت (0.001= p ).نتایج نشان می­دهد که هشت هفته تمرین راهبردهای قامتی به بهبود تعادل ایستا، پویا و کارکردی منجر شد. به‌نظر می­رسد علت بهبود در تعادل متعاقب انجام‌شدن این تمرین‌ها، افزایش استقامت عضلانی، سازگاری عصبی-عضلانی و کاهش تنش عضلانی باشد.

Keywords

• تعادل ایستا
• پویا و کارکردی
• تمرین راهبردهای قامتی
• مولتیپل اسکلروزیس