بررسی الگوی ساختاری رابطه بین سندرم فومو با نوموفوبیا با میانجی‌گری استرس والدگری در نوجوانان شهر اصفهان

Abstract

مقدمه: استفاده زیاد از گوشی‌های هوشمند می‌تواند با تأثیر منفی روانشناختی موسوم به نوموفوبیا همراه باشد. پژوهش حاضر به بررسی الگوی ساختاری رابطه بین سندرم فومو با نوموفوبیا با میانجی‌گری استرس والدگری در نوجوانان شهر اصفهان پرداخته است.روش: روش مورد استفاده طرح توصیفی- ساختاری - همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه نوجوانان مشغول به تحصیل درسال تحصیلی 1401-1402 در مقطع تحصیلی دبیرستان دوره اول شهر اصفهان بود. نمونه پژوهش شامل 244 نفر از نوجوانان دختر و پسر مشغول به تحصیل درسال تحصیلی 1401-1402 در مقطع تحصیلی دبیرستان دورة اول شهر اصفهان ، که به شیوه دردسترس انتخاب شدند. افراد نمونه، مقیاس نوموفوبیا یلدریم و کوریا (2015)، مقیاس فومو پرزیبلسکی و همکاران (2013م) و فرم کوتاه استرس والدگری آبیدین (1995م) را تکمیل کردند. داده‌ها با روش تحلیل مسیر و با استفاده از نرم‌افزار SPSS26 و Smart PLS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایج: نتایج پژوهش حاضر نشان می‌دهد، سندروم فومو با نوموفوبیا رابطه مستقیم و معناداری دارد. همچنین رابطه سندروم فومو با استرس والدگری نیز معنادار می‌باشد. از طرفی استرس والدگری با نوموفوبیا رابطه مستقیم ومعناداری دارد و نیز استرس والدگری به طور معناداری رابطه سندروم فومو با نوموفوبیا را میانجی‌گری می‌کند. (05/0>p)بحث و نتیجه ‏گیری: نتایج نشان می‌دهد مدل بررسی الگوی ساختاری رابطه بین سندرم فومو با نوموفوبیا با میانجی‌گری استرس والدگری از برازش مطلوبی برخوردار است.

Keywords

• نوموفوبیا
• فومو
• استرس والدگری