اثر ارتفاع پاشنه بر متغیرهای فضایی زمانی و تعادل دینامیکی راه رفتن در زنان جوان

Abstract

مقدمه و اهداف کفش ­های پاشنه ­بلند با ایجاد تغییرات در کینماتیک مفاصل اندام تحتانی، تغییر فعالیت عضلات مختلف و تغییر در فشار کف پایی به مراکز بالاتر تعادل دینامیکی، راه رفتن را دستخوش تغییر می­کنند؛ لذا بررسی تعادل دینامیکی حین راه رفتن از اهمیت برخوردار است. هدف از تحقیق حاضر بررسی ارتفاع­ های مختلف پاشنه بر متغیرهای فضایی زمانی و تعادل دینامیکی راه رفتن می­باشد. مواد و روش ­ها در تحقیق حاضر تعداد 9 دختر جوان با دامنه سنی 18 تا 24 سال، قد 0/14±1/49 متر و وزن 24/17±25/593 نیوتن به صورت تصادفی شرکت کردند. از دستگاه تحلیل حرکتی Qualysis و صفحه نیرو Kistler جهت ثبت داده ­ها استفاده شد. از نرم­افزار Visual 3D برای استخراج متغیرهای فضایی زمانی و مرکز جرم استفاده شد. نرم­افزار SPSS Dependent t-test جهت تجزیه­ و ­تحلیل داده ­ها در سطح معناداری (0/05=α) به کار گرفته شد. یافته ­ها یافته­ های تحقیق حاضر نشان داد میانگین متغیرهای جا به ­جایی مرکز جرم در صفحه قدامی خلفی حین راه رفتن با کفش پاشنه 6 سانتی­متری 67/15±69/96 سانتی­متر به دست آمد که به ترتیب 7/5 و 7/45 سانتی­متر از راه رفتن بدون کفش و راه رفتن با کفش با پاشنه 3 سانتی­متری کمتر بود (0/05 نتیجه­ گیری به نظر می‌رسد کفش پاشنه ­بلند باعث کاهش تعادل دینامیکی راه رفتن می­گردد. کاهش سرعت راه رفتن و جا به­ جایی قدامی خلفی مرکز ثقل حین راه رفتن با کفش پاشنه ­بلند، به دلیل کاهش تعادل دینامیکی، استفاده­ کنندگان را در معرض خطر سقوط و ناپایداری قرار می­دهد و می­تواند منجر به ایجاد آسیب و جراحت شود. توصیه می­شود تمامی افراد از پوشیدن کفش ­های پاشنه ­بلند اجتناب کنند.

Keywords

• تعادل دینامیکی
• مرکز جرم
• کفش پاشنه­ بلند
• راه رفتن
• متغیرهای کینماتیکی