ارزیابی کیفیت آموزش مجازی درس تربیت بدنی در دوران شیوع ویروس کرونا

Abstract

این پژوهش با هدف ارزیابی کیفیت آموزش مجازی درس تربیت ­بدنی در دوران شیوع ویروس کرونا انجام شد. پژوهش از نوع توصیفی- پیمایشی با هدف کاربردی بود. جامعۀ آماری همۀ دانش ­آموزان مقطع متوسطه اول شهر رشت با حجم نمونه آماری 534 دانش ­آموزان بودند. ابزار گردآوری داده­ ها، پرسشنامه محقق ­ساخته از نوع مقیاس پنج‌ارزشی لیکرت بود. برای تعیین پایایی، ضریب همبستگی آلفای­کرونباخ 96/0 محاسبه­ شد و برای تأیید روایی صوری و محتوایی، پرسشنامه در اختیار جمعی از صاحب­ نظران قرارگرفت. با استفاده از تحلیل عاملی اکتشافی، 10 بعد بازخورد، محتوای آموزشی، تعامل، زیرساخت و فناوری، پشتیانی، سنجش و ارزشیابی، ویژگی‌های فردی یادگیرنده، مدیریت، خدمات آموزشی و رضایتمندی شناسایی ­شد. تحلیل داده­ها با استفاده از آزمون‌های کولموگروف-اسمیرنوف، دو­جمله­ای، یومن­ویتنی و فریدمن انجام ­شد. نتایج پژوهش نشان­ داد که آموزش مجازی درس تربیت ­بدنی از کیفیتی بالاتر از سطح معیار برخوردار بوده است و در اولویت ابعاد کیفیت آموزش الکترونیکی این درس تفاوتی معنا­دار مشاهده شد؛ به ­طوری‌که بعد سنجش و ارزشیابی بالاترین رتبه و تعامل از کمترین رتبه برخوردار بودند. همچنین در دیدگاه دانش ­آموزان دختر و پسر در ابعاد سنجش و ارزشیابی، بازخورد، مدیریت و تعامل تفاوت معنا‌داری وجود ­داشت. با توجه به یافته‌های پژوهش و ادامه همه‌گیری کرونا پیشنهاد می ­شود، شرایط و امکانات لازم برای بهره‌مندی بیشتر دانش‌آموزان از این شیوه آموزش فراهم ­شود؛ بنابراین باید با طراحی برنامه درسی هماهنگ با ویژگی‌ها، نیازها و متناسب با سرعت یادگیری دانش‌آموزان و نیز طراحی آزمون‌ها متناسب با شرایط و امکانات آن‌ها، از یادگیری مطلوب درس تربیت ­بدنی اطمینان یافت.

Keywords

• آموزش مجازی
• آموزش‌الکترونیکی
• یادگیری
• تربیت‌بدنی
• کووید 19