رابطه بین سبک‌های یادگیری، حل مسئله، هیجان‌خواهی و هوش فرهنگی با ادراک خطر: نقش واسطه‌ای تنظیم هیجان

Abstract

هدف از پژوهش حاضر نقش میانجی تنظیم هیجان در رابطه بین سبک‌های یادگیری، حل مسئله، هیجان‌خواهی و هوش فرهنگی با ادراک خطر بود. در این پژوهش کاربردی با روش توصیفی- همبستگی از بین رانندگان مرکز شهر تهران، تعداد 340 نفر با روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند و به پرسش‌نامه‌های سبک یادگیری کلب (1984)، حل مسئله هپنر و پترسون (1982)، هیجان‌خواهی آرنت (1994)، هوش فرهنگی آنگ و ارلی (2004)، تنظیم هیجان گراس و جان (2003) و ادراک خطر رانندگی آلبرگ و راندمو (2001) پاسخ دادند. بیشترین فراوانی متعلق به مردان، دامنه سنی40 تا 50 سال و تحصیلات فوق دیپلم و کمتر بود. ضرایب استاندارد مسیرهای مستقیم بین سبک یادگیری، حل مسئله، هیجان‌خواهی و هوش فرهنگی با تنظیم هیجان به ترتیب 41/۰، 31/0، 45/0، 45/۰ و ضریب استاندارد مسیر مستقیم بین تنظیم هیجان با ادراک خطر 93/0 و شاخص برازش مطلق (GOF) برای الگوی پژوهش مقدار ۳۸/۰ به دست آمد و مشخص شد که سبک یادگیری، حل مسئله، هیجان‌خواهی و هوش فرهنگی با میانجی‌گری تنظیم هیجان بر ادراک خطر رانندگان شهر تهران اثر مثبت دارند (05/0P<).

Keywords

• تنظیم هیجان
• سبک‌های یادگیری
• حل مسئله
• هیجان خواهی
• هوش فرهنگی
• ادراک خطر