توسعه فضاهای پیراشهری (Jan 2021)
ارزیابی کیفیت محیط در سکونتگاه‌های پیراشهر شهرکرد مورد: شهرک منظریه شهرکرد
Abstract
ارزیابی رضایت‌مندی ساکنین مساکن اجتماعی به‌منظور اتخاذ تصمیم به ادامه یا تجدیدنظر امری ضروری در برنامه‌ریزی شهری تلقی می‌گردد. این موضوع به‌ویژه در مواردی که عواملی مانند گران بودن زمین‌های درونی شهر، عدم امکان تزریق جمعیت به بافت موجود و کمبود خدمات عمومی، سبب مکان‌یابی طرح‌های مسکن اجتماعی در پیرامون شهر و تشکیل سکونتگاه‌های پیراشهری شده است، اهمیتی دوچندان پیدا می‌کند. در همین ارتباط، هدف مقاله حاضر، ارزیابی میزان رضایت‌مندی از محیط مسکونی شهرک منظریه شهرکرد به‌عنوان مسکن گروه‌های کم‌درآمد دریکی از سکونتگاه‌های پیراشهری بر اساس روش تحقیق توصیفی- تحلیلی می‌باشد. بدین منظور ابتدا داده‌های موردنیاز با استفاده از روش اسنادی و میدانی (از نوع پرسشنامه و توزیع 100 عدد پرسشنامه بر اساس روش نمونه‌گیری خوشه‌ای) جمع‌آوری گردیده و سپس جهت تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از آمار توصیفی و آزمون آماری T تک نمونه‌ای بهره گرفته‌شده است. در ادامه نیز با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی (AHP) اوزان شاخص‌ها محاسبه و بر مبنای مقادیر کمی به‌دست‌آمده، شاخص‌ها رتبه‌بندی شده‌اند. نتایج به‌دست‌آمده نشان می‌دهد که رضایت‌مندی کلی ساکنان شهرک منظریه شهرکرد در سطح متوسط قرار دارد و ساکنین از امکان دسترسی پیاده و دوچرخه به مراکز خدماتی محله، تسهیلات حمل‌و‌نقل عمومی و امنیت بیشترین رضایت‌مندی و از نحوه جمع‌آوری دفع آب‌های سطحی و چشم‌اندازهای قابل‌رؤیت از داخل به خارج واحدهای مسکونی کمترین میزان رضایت‌مندی را اظهار نموده‌اند
