روانشناسی بالینی و شخصیت (Sep 2020)
اثربخشی معنویتدرمانی گروهی بر بهزیستی روانشناختی و اقدام برای رشد شخصی دانشجویان
Abstract
مقدمه: پژوهش حاضر با هدف شناسایی اثربخشی معنویت درمانی گروهی بر بهزیستی روانشناختی و اقدام برای رشد شخصی دانشجویان دختر انجام شد. روش: روش پژوهش حاضر شبه آزمایشی با طرح پیشآزمون - پسآزمون همراه با گروه کنترل و مرحله پیگیری بود. جامعه آماری این پژوهش شامل دانشجویان دختر مقطع کارشناسی بود که در نیمه دوم سال تحصیلی 95-1394 در دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب مشغول به تحصیل بودند. نمونه پژوهش شامل 32 نفر بود. روش نمونهگیری هدفمند همراه با غربالگری بود. بدینصورت که دانشجویانی که مایل به شرکت در پژوهش بودند به پرسشنامهها پاسخ دادند و سپس تعداد 32 نفر از افرادی که نمرات پایینی در آزمون بهزیستی روانشناختی و اقدام برای رشد شخصی کسب کردند انتخاب و سپس بهصورت تصادفی 16 نفر در هر یک از گروههای آزمایش اختصاص یافتند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه فرم کوتاه بهزیستی روانشناختی ریف و پرسشنامه اقدام برای رشد شخصی رابیتسچک بود. جهت تحلیل دادهها از آزمون تحلیل واریانس مختلط استفاده شد. نتایج: نتایج نشان داد تفاوت معناداری بین نمرات پسآزمون و پیگیری گروه آزمایش و کنترل در بهزیستی روانشناختی و اقدام برای رشد شخصی وجود دارد. بدین معنا که نمرات بهزیستی روانشناختی و اقدام برای رشد شخصی در دانشجویان دختر پس از مداخله درمانی بهبود یافته است. بحث و نتیجهگیری: نتایج پژوهش حاضر حاکی از آن است که معنویت درمانی گروهی بر بهزیستی روانشناختی و اقدام برای رشد شخصی دانشجویان تأثیر دارد و میتوان از این درمان برای بهبود بهزیستی روانی دانشجویان استفاده کرد.
Keywords