Reële waarde in de regelgeving

Abstract

De laatste jaren heeft reële waarde een belangrijke plaats in de regelgeving verworven. In dit artikel beschrijven wij enkele hoofdlijnen van deze opkomst van reële waarde. Wij maken daarbij een onderscheid tussen de toepassing van reële waarde bij de (initiële) waardering van niet-monetaire transacties of gegevens en de toepassing van reële waarde bij periodieke herwaardering. Door dit onderscheid wordt duidelijk dat de opkomst van reële waarde veel meer continuïteit met het verleden vertoont dan soms wordt verondersteld. Ook bespreken wij dat achter de consensus over het belang van reële waarde, die op het eerste gezicht lijkt te bestaan tussen IASB en FASB, een belangrijk verschil schuil gaat met betrekking tot de inhoud die aan dit begrip wordt gegeven. Dit verschil betreft de vraag of bij de bepaling van reële waarde rekening moet worden gehouden met de omstandigheden van de waarderende onderneming.