نقش میانجی سرمایه اجتماعی در تأثیرگذاری سیستم شیوه‌های مدیریت منابع انسانی دانش‌بنیان بر عملکرد شغلی نوآورانه

Abstract

هدف این پژوهش، بررسی نقش میانجی سرمایه اجتماعی در تأثیرگذاری سیستم شیوه‌های مدیریت منابع انسانی دانش‌بنیان بر عملکرد شغلی نوآورانه (مطالعه موردی: اداره‌های برق غرب استان مازندران) می‌باشد. روش پژوهش به لحاظ ماهیت توصیفی-همبستگی و از حیث هدف کاربردی است. جامعه آماری پژوهش را کارکنان اداره‌های برق غرب استان مازندران به تعداد 187 نفر تشکیل داده‌اند که از این تعداد، 124 نفر بر اساس جدول کرجسی و مورگان و به روش نمونه گیری تصادفی طبقه‌ای به عنوان حجم نمونه پژوهش انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‌ها شامل پرسشنامه های شیوه‌های مدیریت منابع انسانی دانش‌بنیان لپاک و اسنل (2002)، سرمایه اجتماعی پوتنام (1999) و عملکرد شغلی نوآورانه اسکات و براس (1994) می‌باشد. به منظور تحلیل داده‎ها از تکنیک معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار آماری Lisrel و نیز نرم افزار آماری SPSS استفاده شده است. یافته‎های پژوهش نشان می‌دهد که شیوه‌های مدیریت منابع انسانی دانش‌بنیان بر عملکرد شغلی نوآورانه تأثیر مثبت و معناداری دارند و مؤلفه سرمایه اجتماعی بیشترین تأثیر را بر عملکرد شغلی نوآورانه داشته است. نتایج پژوهش نشان می‌دهد که سرمایه اجتماعی در تأثیرگذاری سیستم شیوه‌های مدیریت منابع انسانی دانش‌بنیان بر عملکرد شغلی نوآورانه بطور فزاینده‌ای نقش میانجی داشته است.

Keywords

• شیوه‌های مدیریت منابع انسانی
• دانش‌بنیان
• عملکرد شغلی نوآورانه
• سرمایه اجتماعی