تأثیر تمرین در شرایط فشار روان‌شناختی بالا بر عملکرد و یادگیری شوت جفت بسکتبال آزمونی بر فرضیه اختصاصی بودن تمرین

Abstract

هدف از این پژوهش بررسی تأثیر تمرین در شرایط فشار روان­شناختی بالا بر اجرا در شرایط آزمایشگاهی و مسابقه بود. برای این منظور 60 نفر (میانگین سنی=6/2 ±4/21 سال) با استفاده از نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و بر اساس نمره پیش آزمون به دو گروه با فشار روان­شناختی بالا و پایین تقسیم شدند. شوت جفت بسکتبال به عنوان تکلیف هدف در این مطالعه مورد استفاده قرار گرفت. شرکت­کنندگان بر اساس گروه­بندی مربوطه به مدت ده جلسه به تمرین تکلیف پرداختند. 48 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرین آزمون یادداری و انتقال (اجرا در حین یک مسابقه واقعی) اجرا شدند. دقت پرتاب شرکت‌کنندگان به عنوان متغیر وابسته توسط آزمون ایفرد مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد در آزمون یادداری تفاوتی بین عملکرد گروه­ها وجود ندارد؛ اما در آزمون انتقال، گروهی که تحت شرایط فشار روان­شناختی بالا تمرین کرده بود، دقت بالاتری داشت. این نتایج بر اساس فرضیه اختصاصی بودن تمرین توجیه شدند.

Keywords

• فشار روان‌شناختی
• شرایط آزمایشگاهی
• شرایط مسابقه
• عملکرد