SPECYFIKA ZARZĄDZANIA KRYZYSOWEGO NA POZIOMIE WOJEWÓDZKIM – PODSTAWY

Abstract

Zarządzanie kryzysowe jest w Polsce częścią zarządzania bezpieczeństwem narodowym. Stanowi działania przypisane do administracji publicznej, które mają za zadanie zapobiegać sytuacjom kryzysowym, przygotować się do przejmowania nad nimi kontroli w drodze zaplanowanych działań, reagować w przypadku wystąpienia sytuacji kryzysowych, usuwać ich skutki oraz odtwarzać zasoby i infrastrukturę krytyczną. Struktura administracji publicznej na poziomie wojewódzkim jest zorganizowana w sposób niemający odzwierciedlenia w żadnym innym obszarze sprawowania władzy publicznej w Polsce. Z jednej strony jest to najwyższy poziom władzy samorządu (władza stanowiąca - sejmik województwa oraz wykonawcza – marszałek i zarząd województwa), a z drugiej stanowi najdalej wysunięty, najniższy poziom władzy rządowej (wojewoda). Powoduje to specyficzne definiowanie zadań z zakresu zapewnienia bezpieczeństwa publicznego i ich rozdział na podmioty, które mają te zadania realizować. Odpowiedzialność za bezpieczeństwo na terenie województwa spoczywa na organie administracji rządowej – wojewodzie, który to organ nie posiada żadnych własnych zasobów operacyjnych, za których sprawą mógłby prowadzić działania zapobiegawcze, zabezpieczające, ratownicze i odtwórcze. To sprawia, że proces zarządzania kryzysowego wymaga od uczestniczących w nim podmiotów bieżącej i aktywnej współpracy. Niniejszym artykułem autor chce zapoczątkować cykl rozważań poświęconych wybranym aspektom zarządzania kryzysowego na poziomie wojewódzkim, takim jak podstawy prawne, organizacja podmiotów, dokumenty planistyczne oraz przykłady inicjatyw i działań podejmowanych w odniesieniu do różnych faz procesu.

Keywords

• zarządzanie kryzysowe, reagowanie, odbudowa, zapobieganie, przygotowanie