اثرات استفاده از نانو ذرات آهن و متیونین مایع (اَلیمت) در تغذیه جنینی و جیره بر عملکرد جوجه های گوشتی

Abstract

در این آزمایش از 644 تخم‌مرغ بارور سویه راس در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با 8 تیمار و 4 تکرار استفاده شد. تیمارهای آزمایش عبارتند از: 1- شاهد بدون تزریق؛ 2- شاهد (تزریق محلول کلرید سدیم 9/0درصد)؛ 3- تزریق ppm25 سولفات آهن؛ 4- تزریق ppm 25 نانوذرات آهن؛ 5- تزریق ppm 100 اَلیمت (متیونین مایع)؛ 6- تزریق ppm150 کلیت آهن-آلیمت؛ 7- تزریق ppm100 نانوذرات آهن و اَلیمت؛ 8- افزودن 002/0گرم در کیلوگرم نانوذرات آهن در جیره بعد از تفریخ. در روز اول انکوباسیون، کیسه زرده تخم‌مرغ­ها با روش نوربینی مشخص و 3/0 میلی­لیتر از هر محلول به تخم‌مرغ‌ها تزریق شد. تیمار حاوی تزریق کلیت نانوذرات آهن و اَلیمت در مقایسه با تیمارهای آهن، نانوذرات آهن و اَلیمت سبب افزایش معنی‌دار وزن جوجه‌های تفریخ شده شد (05/0>P). همچنین نسبت وزن جوجه به وزن تخم‌مرغ در مقایسه با سایر تیمارها به جز هر دو شاهد با تزریق کلیت نانوذرات آهن و اَلیمت افزایش یافت (05/0>P). تزریق همه محلول‌ها به جز کلیت نانوذرات آهن+اَلیمت موجب کاهش معنی‌دار درصد جوجه­درآوری شد (05/0>P). تزریق نانوذرات آهن+ اَلیمت بهبود معنی‌داری در ضریب تبدیل غذایی نسبت به سایرین را در دوره آغازین نشان داد (05/0>P). تزریق نانوذرات آهن+اَلیمت شاخص تولید در سن 21-1روزگی را به طور معنی‌دار افزایش داد (05/0>P). در کل نتایج این تحقیق نشان داد که تزریق نانوذرات آهن+اَلیمت در تخم‌مرغ‌های جوجه­کشی سبب بهبود اکثر فاکتورهای عملکردی جوجه‌های گوشتی شد.

Keywords

• تغذیه جنینی
• جوجه‌های گوشتی
• عملکرد
• متیونین مایع
• نانوذرات آهن