اثربخشی آموزش خودارزیابی مرکزی بر تصمیم‌گیری اخلاقی و رفتار اخلاقی نوجوانان

Abstract

زمینه و هدف: تصمیم­گیری اخلاقی و رفتار اخلاقی از فعالیت­های مهم و تأثیرگذار بر زندگی نوجوانان می­باشد. هدف تحقیق حاضر، بررسی تأثیر مداخله خودارزیابی مرکزی بر تصمیم‌گیری اخلاقی و رفتار اخلاقی نوجوانان می­باشدمواد و روش­ها: پژوهش حاضر از نوع نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون – پس‌آزمون همراه با گروه کنترل است. جامعه این پژوهش دانش­آموزان دختر دوره متوسطه اول شهرستان تهران بودند که از بین آن­ها تعداد 32 نفر به روش تصادفی هدفمند انتخاب و به دو گروه 16 نفره به‌صورت تصادفی تقسیم شدند. هر دو گروه توسط مقیاس تصمیم‌گیری اخلاقی و مقیاس رفتار اخلاقی ارزیابی شدند. شرکت­کنندگان گروه تجربی به مدت 6 جلسه تحت مداخله رویکرد خودارزیابی مرکزی قرار گرفتند. داده‌ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس (آنکووا) تجزیه‌وتحلیل شد.یافته­ها: نتایج نشان داد که در میانگین نمرات تصمیم­گیری اخلاقی و رفتار اخلاقی بین گروه خودارزیابی مرکزی و کنترل تفاوت معناداری وجود دارد (0/0001>P). با توجه به اختلاف میانگین­ها، گروه خودارزیابی مرکزی نسبت به گروه کنترل عملکرد بهتری داشت.نتیجه‌گیری: با توجه به تأیید تأثیر خودارزیابی مرکزی بر تصمیم‌گیری و رفتار اخلاقی می‌توان بیان کرد که آموزش خودارزیابی مرکزی به‌عنوان یک مداخله مستقیم روان­شناختی می­تواند بر کارکرد شناختی تصمیم‌گیری و رفتار اخلاقی نوجوانان دختر پایه نهم تأثیرگذار باشد و بر کیفیت تصمیم‌گیری و رفتار اخلاقی آنان بیفزاید.

Keywords

• خودارزیابی
• کارکرد شناختی
• تصمیم‌گیری
• رفتار