عملکرد پروار، مصرف خوراک، قابلیت هضم جیره، تخمیر شکمبه و فراسنجه‌های خونی در بره‌های آمیخته رومانف×لری بختیاری و لری بختیاری

Abstract

آزمایش حاضر به منظور مقایسه عملکرد بره‌های نر آمیخته نسل اول رومانف×لری بختیاری و لری بختیاری انجام گرفت. از هر نژاد ۱5 راس بره (با وزن اولیه 1±20 کیلوگرم) با جیره متوازن به صورت آزاد تغذیه شدند و در پایان دوره پروار و در فواصل 15 روزه وزن­کشی انجام گرفت. افزایش وزن روزانه، مصرف روزانه مواد مغذی، قابلیت هضم جیره، pH و نیتروژن آمونیاکی مایع شکمبه، گلوکز و نیتروژن اوره‌ای خون تعیین شد. فعالیت جویدن دام‌ها در طی 24 ساعت مورد بررسی قرار گرفت. بعد از اتمام دوره پروار، تعداد سه راس بره از هر گروه ذبح و وزن لاشه گرم و امعاء و احشاء اندازه­گیری شد. قابلیت هضم ماده خشک (۳۵/۶۲ در برابر ۷۹/۵۸ ٪) و الیاف نامحلول در شوینده اسیدی (۹۲/۳۹ در برابر ۸۴/۳۵ ٪) در نژاد لری بختیاری بیشتر از حیوانات آمیخته بود (05/0>P). کل فعالیت جویدن (min/day ۲۵/۵۷۶ در برابر ۵۰/۴۷۳) در دام‌های آمیخته بیشتر از نژاد لری بختیاری بود (05/0PP). در مجموع وزن امعاء و احشاء در نژاد لری بختیاری بیشتر از حیوانات آمیخته بود (05/0>P). به طور کلی، به سبب عملکرد بهتر، شاید بتوان بره‌های نسل اول آمیخته رومانف×لری بختیاری را در کنار نژاد لری بختیاری در خوزستان برای پرواربندی استفاده نمود. با این حال، بهتر است برای تأیید نتایج این آزمایش، پژوهش‌های بیشتری صورت گیرد.

Keywords

• آمیخته‌گری
• بازده لاشه
• بره رومانف×لری بختیاری
• فعالیت جویدن
• مصرف خوراک