Dini Araştırmalar (Nov 2015)
XVII. Yüzyıl Osmanlısında Siyasi Otoritenin Ulema-Sufi Yaklaşımına Dair Bir Örnek, IV. Murat-Kadızade-Sivasi
Abstract
Osmanlı'nın kuruluşundan itibaren padişahların nüfuzunu tanımış olduğu tekke ve medrese çevrelerinin temsilcileriyle sürekli iyi ilişkiler sürdürmeye büyük özen gösterdiği bilinmektedir. Osmanlı idaresinin mutasavvıflara ve medrese ulemalarına karşı takındığı bu tavır, tasavvuf lehine kendi tarikatlarının hareket tarzını ve düşüncelerini yayma fırsatı verirken, pek çok medresenin de açılıp faaliyet göstermesinde etkili olmuştur. Başlangıçta her iki müessese mensupları arsında bazı fikir ayrılıkları olsa da, medrese ve tekke arasında belli bir denge gözetilmiştir. XVII. yy dan itibaren aradaki dengenin bozulduğu ve medrese-tekke tartışmasının kırıcı bir hale dönüştüğü görülmektedir. Makalede , bu tutum değişmesine sebebiyet veren olaylarla ilgili kısa bir etüd yapılmakta, idarenin bu olaylar karşısındaki tutumu incelenmektedir.
