ارزیابی عدم قطعیت در پیش‌بینی ضریب بازیافت از مخازن گازی تحت رانش آب

Abstract

سرمایه‌گذاری در صنعت نفت به دلیل عدم قطعیت‌های موجود در پیش‌بینی عملکرد مخزن همواره با ریسک مواجه بوده است. بنابراین سرمایه‌گذاران نیاز به برآورد دقیق میزان عدم قطعیت موجود جهت کاهش ریسک سرمایه‌گذاری در این صنعت هستند. روش‌های آماری تجزیه و تحلیل ریسک در صنعت نفت به دلیل پیش فرض‌های مختلف با محدودیت‌هایی روبروست. در این مقاله با استفاده از چهار روش مختلف مشتمل بر: 1- تئوری طراحی تجربی و متدولوژی سطح پاسخ، 2- درخت ادراک چندگانه، 3- فاکتور تغییرات نسبی و در نهایت 4- روش عدم تطابق یکپارچه؛ عدم قطعیت موجود در ضریب بازیافت گاز از مخازن گازی تحت رانش آب مورد بررسی قرار می‌گیرد. این مطالعه نشان می‌دهد که بیشترین عدم قطعیت در تخمین ضریب بازیافت گاز ناشی از فاکتورهای تراوایی مخزن، فشار سرچاهی، تراوایی سفره آب و قطر لوله مغزی می‌باشد: لذا با کاهش عدم قطعیت در محاسبه این چهار فاکتور می‌توان ریسک سرمایه‌گذاری در این مخازن را کاهش داد. همچنین روش درخت ادراک چندگانه در تخمین محتمل‌ترین میزان بازیافت گاز نسبت به سه روش دیگر از دقت بسیار بالایی(خطای نسبی کمتر از 3%) برخوردار است.

Keywords

• عدم قطعیت
• تئوری طراحی تجربی و متدولوژی سطح پاسخ
• درخت ادراک چندگانه
• فاکتور تغییرات نسبی
• عدم تطابق یکپارچه و بازیافت گاز