Sytuacja Asyryjczyków na Bliskim Wschodzie w czasie I wojny światowej

Abstract

Asyryjczycy to jedna z najmniej znanych starożytnych społeczności chrześcijańskich Bliskiego Wschodu. W latach 1914-1918 władze tureckie przy udziale Kurdów rozpoczęły masowe deportacje i fizyczną likwidację chrześcijan – Ormian, Greków i Asyryjczyków. Do niedawna Asyryjczycy byli najbardziej zapomnianymi ofiarami tej zbrodni. W zbiorowej pamięci Asyryjczyków lata I wojny światowej zapisały się jako seyfo, co w języku aramejskim oznacza miecz. Określenie seyfo funkcjonuje jako synonim holocaustu asyryjskich chrześcijan. Artykuł jest próbą przedstawienia ludobójstwa dokonanego na Asyryjczykach w latach 1914-1918, z uwzględnieniem tła militarnego i politycznego oraz roli, jaką w opisywanych wydarzeniach odegrały światowe mocarstwa. Nie można także zapominać, że podstawowym powodem eksterminacji Asyryjczyków była ich religia i fakt, że mimo groźby utraty życia, nie chcieli się jej wyrzec. Na początku I wojny światowej w Imperium Osmańskim chrześcijanie stanowili ok. 1/3 społeczeństwa. W wyniku opisywanych wydarzeń chrześcijańsko-muzułmańska Turcja stała się krajem całkowicie muzułmańskim.

Keywords

• Asyryjczycy
• ludobójstwo
• Turcja
• I wojna światowa