زیست تخریب پذیری سم دیازینون موجود در خاک های باغی توسط باکتری های جداشده از آن ها

Abstract

زمینه و هدف: دیازینون، یک حشره­کش ارگانوفسفره است که به‌طور گسترده در شالیزار­ها و باغات استفاده می­شود. ورود آلاینده مقاوم به منابع تأمین آب شرب، خاک و محصولات کشاورزی، می­تواند اثرات مخربی بر سلامت انسان و محیط زیست داشته باشد. مطالعه حاضر با هدف شناسایی و جداسازی باکتری­های تجزیه­ کننده سم دیازینون و سنجش مقدار سمی که باکتری­های برتر در محیط مایع و خاک تجزیه می­کنند، انجام گرفت.مواد و روش­ها: در این پژوهش نمونه­برداری از باغات تنکابن انجام شد. شناسایی و تعیین توالی سویه­ها با استفاده از واکنش زنجیره ای پلیمراز بر اساس S rRNA16 صورت گرفت. میزان تجزیه دیازینون توسط باکتری‌های جدا شده با دستگاه کروماتوگرافی گازی سنجش شد.یافته­ ها: دو سویه باکتری تجزیه­ کننده دیازینون از جنس سراشیا و انتروباکترکلوآکا شناسایی شدند. باکتری­ها با غلظت 10 و 20 پی­پی­ام دیازینون در محیط براث و خاک به‌مدت 10 روز کشت داده شدند و مقدار تجزیه سم مورد اندازه­گیری قرار گرفت. بر اساس نتایج، باکتری سراشیا در محیط براث با غلظت اولیه 10 و 20 پی­پی­ام، 3/64% و 4/78% مصرف دیازینون داشت و در محیط خاک با همین غلظت 2/90% و 25/98% سم دیازینون را تجزیه کرد. باکتری انتروباکترکلوآکا در محیط براث و خاک به‌ترتیب 1/23%، 95/17% و 19/31%، 05/88% دیازینون را مصرف و تجزیه کرد. با توجه به نتایج حاصل، باکتری سراشیا بیشترین قابلیت تجزیه را نسبت به انتروباکتر دارد.نتیجه­­ گیری: نتایج این تحقیق نشان داد برخی میکروارگانیسم­های موجود در خاک، توانایی تجزیه دیازینون را دارند. استفاده از این میکروارگانیسم­ها و دیگر روش­های زیستی جهت پاک­سازی خاک­های آلوده می­تواند روش مناسبی باشد.

Keywords

• کلیدواژه ها:باکتری
• خاک
• دیازینون
• زیست تخریبپذیری
• سراشیا