امنیت ملی (Feb 2022)
تحلیل آسیبشناسانه خیزش مردمیِ کشور لیبی
Abstract
منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا از لحاظ جغرافیایی، فرهنگی، سیاسی و اقتصادی که در قرن بیستم میدان تاختوتاز انگلیس، فرانسه و آمریکا شده بود و شکلگیری حکومتهای استبدادی و وابسته یکی از نتایج زیانبار این تهاجم بهحساب میآمد، در آستانه سده بیست و یکم با الگو گیری از انقلاب اسلامی ایران، دچار تحول جدی شد و وضعیت جدیدی پیدا کرد و خیزشهای مردمی با عنوان بیداری اسلامی در کشورهای این منطقه علیه حاکمان اقتدارگرای آنکه با حضور اقشار مختلف مردم شکل گرفت و آتش به خرمن نظامهای قبیلهای و خودکامه عربی زد، یکی از آثار این وضعیت محسوب میشود؛ لیکن این خیزشها در مسیر خود با چالشها و آسیبهایی مواجه شد و از اینرو به هدف اصلی خود که همان دگرگونی بنیادین در ساختار قدرت حاکم در این کشورها بود، دست نیافت و به نقطه اوج خود نرسید.این مقاله با هدف شناخت عوامل آسیبشناسانه خیزش مردمی در کشور لیبی به روش آمیخته (موردی زمینهای) در قلمرو زمانی این خیزشها (بازه زمانی 17 دسامبر 2010(27 آذرماه 1389) تاکنون) با رویکرد تبیینی - اکتشافی از طریق بهکارگیری آمارهای توصیفی و استنباطی(تحلیل عاملی) در یک جامعه آماری 40 نفره در جهت پاسخگویی به این سوال که عوامل بُروز آسیب بر روند خیزش مردمی در کشور لیبی چیست؟ انجام شده که ماحصل آن تبیین مهمترین عوامل انحراف، انفعال و آسیب این خیزش در کشور لیبی و در قالب بیداری اسلامی است.